อ ย่ า ไ ด้ ร่ำ ค ร่ำ ค ร ว ญ ไ ป กั บ ส า ย น้ำ เ ล่า
มองตัว...เรา...หัวใจเร้าทรวงถึง
แอบปองรักจริงใจรักหน่ายมิตรา...ตรึง...
แม้จำเศร้าแต่ยัง...คนึง...คิดตรึงตรา
หั ว ใ จ ค ร ว ญ เ จ็ บ ป ว ด บ้ า ง ไ ห ม ห น อ...
ฉันจะคอย...พนอ...รักเธอด้วยหัวใจคิดรัก...ษา...
แม้ฉันจะเคยพลาดพลังผิดวา...จา...
แต่รา...คา...รักก็มิเปลี่ยนไป
มองตัว...เรา...หัวใจเร้าทรวงถึง
แอบปองรักจริงใจรักหน่ายมิตรา...ตรึง...
แม้จำเศร้าแต่ยัง...คนึง...คิดตรึงตรา
หั ว ใ จ ค ร ว ญ เ จ็ บ ป ว ด บ้ า ง ไ ห ม ห น อ...
ฉันจะคอย...พนอ...รักเธอด้วยหัวใจคิดรัก...ษา...
แม้ฉันจะเคยพลาดพลังผิดวา...จา...
แต่รา...คา...รักก็มิเปลี่ยนไป
พิมพ์วาส
ที่ ฉั น ร่ำ ไ ห้ . . . กั บ ส า ย น้ำ
เพราะความห่วงเจ็บช้ำ...จนคลั่งบ้า
ด้วยพี่น้องผองเพื่อน...ร่วมชาติมา
ชนประชา...ประสบทุกข์...สุดลำเค็ญ
ฉั น ไ ม่ ใ ช่ . . . ผู้ ป ร ะ ส บ ภั ย พิ บั ติ
แต่สายน้ำเอ่อซัด....พัดผ่านเห็น
ฉันก็ทุกข์โศกตรม...ระทมเป็น
เพราะความเยือกเย็น...ที่ฉันเห็น...มันกำลังทำร้ายพี่น้องเรา
หทัยกาญจน์
รถต้องไปจอดอยู่บนสะพาน ให้ตายเถอะ ยิ่งกว่าในเรื่อง 2012 อีก แต่นี่แค่ 2011 เท่านั่น