[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

     เทปลับ “สกุณาสภานก” 


(๑).นกขุนทอง(ประธานกล่าวเปิดการประชุม)

“สวัสดี     ชาววิหค   เพื่อนนกป่า
 วันนี้มา    รวมมิตร    คุยชิดใกล้
 พวกเราต่าง กระพือปีก   บินหลีกภัย
 ป่าน้อยใหญ่  เคยหากิน  ใกล้สิ้นลง”
(๒).นกกระเต็น
“สมัยก่อน  รู้กัน  อาถรรพ์ป่า
สายธารา  น่ายล  ปานมนต์ส่ง
เทพภูตผี    รักษา     ผืนป่าดง
ให้สัตว์คง  ดำรงอยู่   เคียงคู่ไพร”
(๓).นกเงือก         
“แต่วันนี้   โลกเรา  รุดก้าวหน้า
ทุกผืนป่า    มีผู้     มาอยู่ใหม่
เป็นสัตว์มีเท้า-มือ คนคือใคร?
เก็งกำไร    ซื้อ-ขายป่า   สุดอาดูร” 
(๔).นกหัวขวาน         
“เราเคยเจาะ  ต้นไม้  อาศัยอยู่
ต้องอดสู  ชีวิน  แทบสิ้นสูญ
คนเหล่านั้น  กลับกลอก  คิดพอกพูน
ไม่เกื้อกูล,  เราจะหนี  ไปที่ใด”
(๕).นกพิราบ         
“สำหรับเรา  ป่าหาย  ไม่ร้ายนัก
เรารู้หลัก   บินหา    แหล่งอาศัย
หมดป่าก็    บ่เห็น   จะเป็นไร
เราชอบไป   เกาะหลังคา   เข้าท่าดี”
                          ((( “บักอันนี้ คือวอนแท้”: เหยี่ยวพึมพำ)))
(๖).นกกางเขน            
“เราตระเวน  โบยบิน  ตามถิ่นฐาน
ทั้งใกล้บ้าน   และป่า  เสาะหาที่
ครวญเพลงหวาน สุขเหลือเกิน  เพลินฤดี
ต้องบินหนี  ก้อนหินกลม  อย่างซมซาน” (ลูกหนังสะติ๊ก)
(๗).นกเอี้ยง         
“พวกเราชอบ เกาะทุย   เที่ยวลุยทุ่ง
ยามเช้ารุ่ง  เจรจา  ใกล้นาหว่าน
มาบัดนี้    พวกเรา    สุดร้าวราน
แสนสงสาร   เพื่อนยา   ถูกฆ่ากิน”
(๘).นกกาเหว่า         
“เราเองก็   ไม่รู้   จะอยู่ไหน
ผืนพงไพร ถูกคน ตัดก่นสิ้น
เราคงต้อง   ทิ้งป่า  ไปหากิน
อยู่ในถิ่น  รุ่งเรือง  ทางเมืองกรุง”
(๙).นกขมิ้น   
“ส่วนเราคง  ร่อนเร่   พเนจร
อาจแรมรอน อำลา จากนาทุ่ง
พร้อมกาเหว่า บินหา ฟ้าจรุง
เผื่อจะรุ่ง  เรืองดี  ไม่มีภัย”
(๑๐).นกเหยี่ยว
“เราเคยหลง  ตัวเอง  ว่าเก่งกล้า
และชอบบิน ถลา ตามป่าใหญ่
วันนี้เรา   ลำเค็ญ   มีเวรภัย
ถูกล่าไล่  อับจน  สิ้นหนทาง”
(๑๑).นกอินทรี
“เราเองก็   ท้อแท้   ไม่แพ้เหยี่ยว
เคยโฉบเฉี่ยว  จับปลา   วางท่ากร่าง
วันนี้คล้าย  ติดกับ     เรืออับปาง
กลัวถูกย่าง   ขึ้นจาน    อาหารคาว”
(๑๒).นกเค้าแมว
 “เราน่ะชอบ  บินมา   ยามฟ้าค่ำ
สุขใจล้ำ   ไม่อาวรณ์  เรื่องร้อนหนาว
เมื่อคืนโฉบ  ไป-มา   ชมฟ้า ดาว
ขนร้อนผ่าว  หลบปืนไฟ แทบไม่ทัน”
(๑๓).นกแสก
“เราส่งเสียง ร้อง “ แว้ก”  นี่แปลกไหม
เหตุไฉน    คนว่า    เราอาถรรพ์
คนใกล้ตาย    กลับดึงตัว  เราพัวพัน
เราสุดกลั้น   อยากเห็น  ความเป็นธรรม”
(๑๔). อีกา
“เราร้องเสียง  “กา ก้า”  ตามป่าเขา
คนกลับเว้า หยามหยัน  “นกชั้นต่ำ!”
หรือเพียงเพราะ  เรามี   ขนสีดำ
คนจึงซ้ำ  เติมเหน็บ  ให้เจ็บใจ”
(๑๕).นกกระสา
“เราชอบเลาะ  วาริน  หากินเล่น
เช้า บ่าย  เย็น  จิกปลา  ตามนาไร่
หากว่าเรา  เผลอท่า  ชะล่าใจ
ถูกจับไป    สับแท้    อย่างแน่นอน” (ลาบสับนก)
(๑๗).นกยูงทอง
“เพื่อนนกเอ๋ย   พูดไป  ก็ไร้ค่า
ล้อมวงมา  เร็วเข้า  ฟังเราก่อน
ใช่แค่นก   ถูกมหันต์-ภัยสั่นคลอน
เสือเบงกอล  ยังถูกฆ่า ไปทาเกลือ”
(๑๗).นกโพระดก
“ยูงทองพูด   ตรงประเด็น   เราเห็นชอบ
เป็นคำตอบ    เข้าท่า   ไม่น่าเชื่อ
หมูป่า,กวาง,    อีเห็น,  เก้ง, เป็นเบือ   
ตกเป็นเหยื่อ   พวกชั้น  ทรามจัญไร”
(๑๘).นกแก้ว
“การประชุม  ของเรา   หยุดเท่านี้
ใครปากดี   โอหัง   ระวังไว้
เกิดเป็นนก   ตะเบ็ง   พูดเก่งไป
คนชอบใจ   จะตามล่า ทั่วป่าดง”
(๑๙).นกเขา
“เดี๋ยวก่อนเพื่อน  ให้เรา   ได้กล่าวหน่อย
พวกโดนบ่อย  คนมา   ตามล่าส่ง
โชคดี  มันแค่เอา   ไปเข้ากรง
อานิสงส์    นกขันได้   ไม่ตายแล”   
(๒๐).นกโกโรโกโส  (ชื่อนก)
“ก็ตัวใคร    ตัวมัน   แล้วกันย่ะ!
เราคงจะ   ช่วยใคร    บ่ได้แน่
เพื่อนเรา   ถูกดักบ่วง    สิ้นดวงแด
ขอพูดแค่   เท่านี้     เราหนีแมว”

(๒๑).นกขุนทอง(กล่าวปิดประชุมอย่างเร่งด่วน)

“ยังมีนก   อีกมาก   ที่อยากพูด
นกกระปูด   ส่งเสียง   สำเนียงแจ้ว
ไก่นา,คุ่ม, พร่ำเพ้อ   เสนอแนว 
เฮ้ย ! แย่แล้ว ! คนเห็น! รีบเผ่นเร็ว!!”
-------------------
ผมดักฟัง “สกุณาสภานก”
จนแทบตกลงมาจากผาเหว
เหล่าปักษาคล้ายบ่นว่า “คน..,
พลัน!ลูกเบลล์ “พ่อ พ่อตื่น” เช้าคืนวาน! ฯ
       
       
ปล.บันทึกตามจินตนาการ “อริญชย์”
แต่งไว้สาม สี่ปีแล้วจ้ะ จำวัน เดือน ปีไม่ได้แล้ว