เมื่อความเหงา เร้ารุม สุมทับจิต
มีมิ่งมิตร เป็นเพื่อน เยือนคลายเหงา
ได้พูดจา ประสารัก จักบรรเทา
ซึ่งซึมเศร้า จากใจ ในบางที
นอนดูหนัง ฟังเพลง เขลงกับบ้าน
สุขสำราญ บานใจ ในบางที่
แต่งบทกลอน อ้อนซ้ำ ร่ำกวี
เผื่อว่าเหงา ที่มี จะมลาย
แต่ความเหงา วันนี้ ที่สุมอก
สุดจะยก สุดจะหย่อน ผ่อนให้หาย
ถูกความเหงา เข้ากุม สุมใจกาย
เกินกว่าที่ จะผ่อนคลาย เหงาจากใจ