เ ชื่ อ . . . . ว่ า อี ก ไ ม่ น า น
เรื่องเลวร้ายในจากวันวาน เราจะผ่านไปได้
เพียงไม่ทิ้งกัน...ไม่ว่าพรุ่งนี้นั้นจะเป็นเช่นไร
ต่อให้หมดแรงแค่ไหน....จะสู้ต่อไปเมื่อรู้ว่าได้กำลังใจจากเธอ
เรื่องเลวร้ายในจากวันวาน เราจะผ่านไปได้
เพียงไม่ทิ้งกัน...ไม่ว่าพรุ่งนี้นั้นจะเป็นเช่นไร
ต่อให้หมดแรงแค่ไหน....จะสู้ต่อไปเมื่อรู้ว่าได้กำลังใจจากเธอ
เอ-มิ-กา
ไ ม่ ว่ า อี ก น า น . . . อี ก น า น แ ค่ ไ ห น
ฉันจะจดจำไว้.....ในใจเสมอ
ข้อความต่อกานท์...ที่ผ่านตาแล้วอ่านเจอ
มันทำให้ฉันละเมอ...และเพ้อคิดว่าคงไม่นาน
จ า ก ภ า พ ข่ า ว ที่ . . . ฉั น เ ห็ น
มันคล้ายเป็น...เฉกเช่นฟ้าลิขิตคิดประหาร
ประหันชีวิตมนุษย์ที่ผุดขึ้นและเบ่งบาน
กับฝันของผู้คนในวันวาร....ที่มันจะสลายไป
มี ห ล า ย สิ่ ง ห ล า ย อ ย่ า ง . . . ใ น ค ว า ม รู้ สึ ก
กับภาพข่าวน้ำลึกน้ำตาพรั่งพรูก็รินไหล
ฉันไม่รู้...ว่าอยู่อยู่มันเกิดขึ้นจากอะไร
หรือห้วงฟ้านภาใด...ลิขิตมัน
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
