ความรักไม่รู้จบ
แม้เราต้อง อยู่ไกล มิได้พบ
ไม่อาจสบสายตา พาประสาน
โปรดรับรู้ ใจหนึ่ง คะนึงกาล
เวลาผ่าน เท่าใด ยังใฝ่ตรึง
ด้วยรักนี้ ไม่รู้จบ ลบเลือนจาก
ฝังรอยฝาก แนบชิด สุดคิดถึง
ยังคงเคียง เรียงร้อย ถ้อยรำพึง
เธอเป็นหนึ่ง ในทรวง เฝ้าห่วงใย
ตราบถึงวัน สุดท้าย ของชีวิต
ถอดดวงจิต จากร่าง ไม่ห่างไหน
จะยังเวียน เพียรพร่ำ ลำนำใจ
ชีพดับไข ดวงวิญญาณ ผูกพันเธอ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
