......กับหนึ่ง..ชีวิน....ที่สิ้นใจ
...นำฤทัยพิศได้หลายสถาน
...ทุกชีวิตมีสิทธิเอื้อและเจือจาน
...แม้นช่วงวาร...สุดท้าย...ลมหายใจ
......วันนี้..กิจกรรมทั้งหลายที่ไม่เกี่ยวกับอาชีพการงาน...น้องสาวทำแกงเผ็ดเป็ดย่างแสนอร่อย...พากันไปถวายเพลพระบนเขาที่หาดแม่พิมพ์...ขับรถย้อนกลับมาทำธุระที่บ้านเพ...แล้วขับกลับย้อนมาที่หาดแม่พิมพ์อีกครั้ง...จะไปหาอะไรทาน...พ้นหน้าบ้านไปไม่ไกลนัก...น้องหมาทุรนทุรายอยู่เกือบกลางถนน....รถชน....เอาไงดี....เก้ๆกังๆกับน้องหามเค้ามาในที่ร่มที่สุด..ตาเค้ายังแจ๋ว...ไม่ร้องไห้ว่าเจ็บตรงไหน...จับตรงไหนเค้าก็ไม่ร้อง....พรุ่งนี้นัดหมอมาทำวัคซีนน้องหมาที่บ้าน...ถ้าเค้าทนได้....แต่เมื่อเย็นเดินกลับไปดู...เค้าตายแล้ว....นอนแบบเดิมอย่างที่หามเค้ามาจากถนน...ช่วงเวลานั้นทำให้เห็นหลายๆอย่างที่ต่างๆกันไป.....ผู้คนเยอะแยะที่มองเค้า....เฉยๆ....รถบรรทุกคันใหญ่ที่ขับมาระหว่างที่ทุลักทุเลกับการพยายามแตะต้องตัวเค้า...รถบรรทุกขับเบี่ยงตามมือที่เรากวัดไกวให้ไปห่างๆ....เรียบเรียงไม่ค่อยถูกเท่าไรนัก...แต่เชื่อว่า..ลมหายใจสุดท้ายของเค้าสัมผัสได้กับความเอื้ออารีของหลายๆชีวิตที่รายรอบเค้าในนาทีทีเหลือ...
เมตตาธรรมค้ำจุนโลก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
