ตีสี่....
โธ่คนดีไยไม่หลับจับความฝัน
จะทุกข์ท้อทรมานทำไมกัน
จงเชื่อฉันเดี๋ยวเช้า...คงเข้าใจ
ตีห้า....
เธอสรรหาแต่กลอนอันอ่อนไหว
เรื่องบางเรื่องปล่อยวางบ้างประไร
เอาหัวใจพักผ่อนนอนเถิดหนา
หกโมงเช้า....
มวลหมู่ดาวหายลับกับขอบฟ้า
เธอยังคงตื่นอยู่ไม่รู้เวลา
ขอสัญญาเธอยอมหัก...ยังรักเธอ
โธ่คนดีไยไม่หลับจับความฝัน
จะทุกข์ท้อทรมานทำไมกัน
จงเชื่อฉันเดี๋ยวเช้า...คงเข้าใจ
ตีห้า....
เธอสรรหาแต่กลอนอันอ่อนไหว
เรื่องบางเรื่องปล่อยวางบ้างประไร
เอาหัวใจพักผ่อนนอนเถิดหนา
หกโมงเช้า....
มวลหมู่ดาวหายลับกับขอบฟ้า
เธอยังคงตื่นอยู่ไม่รู้เวลา
ขอสัญญาเธอยอมหัก...ยังรักเธอ