ร้อยเหตุผลคนจากอยากฝากไว้
เอาแต่ใจจับผิดคิดบ้างหนา
ต้องจูงมือทุกวันมันระอา
เสียเวลาโทรศัพท์กลับทุกวัน
ตอบคำถามมากมายหลายสาเหตุ
เฝ้าสังเกตุทุกเวลาแทบอาสัญ
กระเป๋านี่ใครซื้อให้ทำไมกัน
ไม้จิ้มฟันถึงเรือรบจบไม่ลง
ก่อนเป็นแฟนแสนแฟร์แม่ทูนหัว
พอลงตัวมังกรนี้ขี่โดยหงส์
ถ้าคบกันต่อไปคงไร้พงศ์
เธออย่างงนี่แค่เศษของเหตุเอง
"karnkai"
เอาแต่ใจจับผิดคิดบ้างหนา
ต้องจูงมือทุกวันมันระอา
เสียเวลาโทรศัพท์กลับทุกวัน
ตอบคำถามมากมายหลายสาเหตุ
เฝ้าสังเกตุทุกเวลาแทบอาสัญ
กระเป๋านี่ใครซื้อให้ทำไมกัน
ไม้จิ้มฟันถึงเรือรบจบไม่ลง
ก่อนเป็นแฟนแสนแฟร์แม่ทูนหัว
พอลงตัวมังกรนี้ขี่โดยหงส์
ถ้าคบกันต่อไปคงไร้พงศ์
เธออย่างงนี่แค่เศษของเหตุเอง
"karnkai"
ฉันก็เป็น แบบนี้ แต่ทีแรก
เธอบอกว่า ไม่แปลก แหมช่างเก่ง
เรารักกัน เรื่องไหน ให้ละเลง
เธอบอกเจ๋ง แจกแจง ทุกแหล่งเปรย
รายงานหมด ปลดเปลื้อง ทุกเรื่องบอก
จำได้หรอก ท่าที วลีเผย
"ที่รักจ๋า"เรื่องใด ถามได้เลย
พี่ไม่เคยปกปิด สักนิดเดียว
พอเวลา ล่วงไป ใจแปรผัน
กลายเรื่องนี้ เรื่องนั้น อย่ายุ่งเกียว
ถามเพียงนิด โมโห ใหญ่โตเชียว
แท้เธอเลี้ยว ใจรัก พักที่ใด
ร้อยเหตุอ้าง วางกรอบ เป็นขอบปิด
ยื่นความผิด กลบเกลื่อน แบบเลื่อนไหล
เมื่อสิ้นรัก ใยเยื่อ ไม่เอื้อใจ
เหตุผลไหน ถูกหมด เพื่อปลดวาง..
"สุนันยา"