คนที่เคยรัก
คนที่ผูกพัน....ฝันร่วมใฝ่
คนที่จริงใจ...มั่นในฉัน
คนที่บอกรัก...ทักทุกวัน
คนที่มองกัน...พลันชื่นใจ
คนเคยเดินเคียง...เรียงกลางร่ม
คนเคยเอื้อมห่ม...พรมผ้าให้
คนเคยร่วมกอด...พรอดอุ่นไอ
คนเคยอยู่ใกล้...ไกลร้างลา
คนรักเรียงร้อย...ถ้อยเหตุผล
คนรักพูดจน...มิสนค่า
คนรักให้เหตุ...เจตนา
คนรักเอ่ยว่า...เลิกลากัน
หนึ่งร้อยเหตุผล...คนจะไป
หนึ่งเหตุที่ให้...จากใจฝัน
หนึ่งคำสุดท้าย...คล้ายตื่นตัน
หนึ่งคำจากฉัน...นั้นรักเธอ
หทัยกาญจน์
คำว่ารัก หักทิ้ง ทุกสิ่งหาย
หมดสิ้นแล้วความหมาย เมื่อใจเผลอ
เขามีใครคอยอ้อน นอนปรนเปรอ
ที่เลิศเลอ เกินกว่า จึงลาไกล
อ้างสาเหตุนานา นำมากล่าว
ร้อยเรื่อราว มากมาน ที่ขานไข
เหตุผลหลัก ฉันนี้ ดีเกินไป
จึงมิอาจ เคียงใจ เพราะไม่ควร
อนิจารักแท้ แค่ลมปาก
เมื่อยามเบื่อ ตีจาก ไม่อยากหวน
ไยไม่รับ เล่าหนา ว่าเรรวน
คิดทิ้งทวน กลิ้งกลอก เพื่อบอกลา
ร้อยเหตุผลค้นคำเพื่อนำเอย
สิ่งที่เคย เคียงเคล้า คราวก่อนหน้า
หรือไม่จำสักน้อย ถ้อยสัญญา
หมดราคาค่ารัก จำหักใจ...
"สุนันยา"