ได้ยินเสียง พร่ำบ่น ของคนท้อ
เธอนั่งรอ ขันหมาก จนปากห้อย
เพราะเจ้าบ่าว จากไป ไร้ร่องรอย
ทิ้งเจ้ากลอย ผิดหวัง นั่งโสกา
แขนของพี่ กล้ามใหญ่ ให้ไออุ่น
แล้วไฉน ไยแม่คุณ ไม่เห็นค่า
อกของพี่ พร้อมรับ ซับน้ำตา
ลูกกานดา ห้าคน ทนเลี้ยงดู
.......ยากูซ่า........
เธอนั่งรอ ขันหมาก จนปากห้อย
เพราะเจ้าบ่าว จากไป ไร้ร่องรอย
ทิ้งเจ้ากลอย ผิดหวัง นั่งโสกา
แขนของพี่ กล้ามใหญ่ ให้ไออุ่น
แล้วไฉน ไยแม่คุณ ไม่เห็นค่า
อกของพี่ พร้อมรับ ซับน้ำตา
ลูกกานดา ห้าคน ทนเลี้ยงดู
.......ยากูซ่า........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
