เป็นคำน้อยร้อยเหตุผลของคนจาก
ที่ลำบากคิดหาเอามาพ่วง
ถ้าหมดรักกันแล้วมิแคล้วดวง
จงอย่างห่วงล่วงไปให้เฉยชา
อย่ามาตีหน้าเศร้าเอาเหตุผล
สัปดลหม่นใจเข้าใส่หา
เมื่อไม่รักภักดิ์กันวันโรยรา
ก็จงไปไกลหน้าเลือนราตรี
อย่ามาอ้างเหตุผลให้หม่นจิต
เมื่อเธอคิดจากกันให้พลันหนี
เพียงหมื่นร้อยถ้อยความเธอตามตี
หัวใจนี้ชอกช้ำระกำนัก
ถ้าหมดใจวันไหนก็ไปเถิด
จงไปเกิดภพชั่วให้หัวหนัก
คำว่า"จาก"คือนามไร้ความรัก
ไม่ต้องทักหันกลับแล้วลับเลือน
"ฉันน่ะรักหนักหนาแม้คราไหน
แต่เธอดีเกินไปพาใจเคลื่อน"
แหมทำกล่าวว่ารักตระหนักเยือน
เป็นแค่เพื่อนดีกว่าอย่าเป็นแฟน
ก่อนจะจีบทำไมไม่บอกเล่า
ว่าชอบชั่วเป็นเงาเอาหวงแหน
จะได้ชั่วดังจิตไม่คิดแค้น
เลวทรามแทนทิ้งดีบัดสีไป
พอเราชั่วมั่วเลวเป็นเปลวรุก
จะได้ทุกข์เท่ากันยันหม่นไหม้
จะบอกเลิกเธอเลยแล้วเฉยใจ
เดินจากไกลเหมือนเชือดอย่างเลือดเย็น
ที่ลำบากคิดหาเอามาพ่วง
ถ้าหมดรักกันแล้วมิแคล้วดวง
จงอย่างห่วงล่วงไปให้เฉยชา
อย่ามาตีหน้าเศร้าเอาเหตุผล
สัปดลหม่นใจเข้าใส่หา
เมื่อไม่รักภักดิ์กันวันโรยรา
ก็จงไปไกลหน้าเลือนราตรี
อย่ามาอ้างเหตุผลให้หม่นจิต
เมื่อเธอคิดจากกันให้พลันหนี
เพียงหมื่นร้อยถ้อยความเธอตามตี
หัวใจนี้ชอกช้ำระกำนัก
ถ้าหมดใจวันไหนก็ไปเถิด
จงไปเกิดภพชั่วให้หัวหนัก
คำว่า"จาก"คือนามไร้ความรัก
ไม่ต้องทักหันกลับแล้วลับเลือน
"ฉันน่ะรักหนักหนาแม้คราไหน
แต่เธอดีเกินไปพาใจเคลื่อน"
แหมทำกล่าวว่ารักตระหนักเยือน
เป็นแค่เพื่อนดีกว่าอย่าเป็นแฟน
ก่อนจะจีบทำไมไม่บอกเล่า
ว่าชอบชั่วเป็นเงาเอาหวงแหน
จะได้ชั่วดังจิตไม่คิดแค้น
เลวทรามแทนทิ้งดีบัดสีไป
พอเราชั่วมั่วเลวเป็นเปลวรุก
จะได้ทุกข์เท่ากันยันหม่นไหม้
จะบอกเลิกเธอเลยแล้วเฉยใจ
เดินจากไกลเหมือนเชือดอย่างเลือดเย็น
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
