เริ่มจากบรรทัดหนึ่งพึงมีแปด
เพิ่มคำแผดออกเสียงเคียงผสาน
บวกสัมผัสเล็กน้อยในถ้อยกานท์
จะเบิกบานหวานฉ่ำ..ลองทำดู
(ลองแต่งที่ละ บทดูนะคะ...เป็น"กำลังใจ"ให้ค่ะ)
มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
ถ้ามีน้อย ใช้น้อยค่อยบรรจง
อย่าร่วมวงก๊งเหล้าจะเศร้านาน....
ยังจำหน้าตาของ "สลึง" ได้หรือเปล่านะ....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
