[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

เธอคือ..สุนันยา

เหมือนเธอหมายคลายเศร้าเขาคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งรำพันวันหม่นหมาง
คนที่ซึ่งแพ้พ่ายคล้ายหมดทาง
คนที่ถอดรักวางแผ่กลางดิน

หวังวางรักลงไปให้คนย่ำ
เหยียบจนหนำเพราะใครไม่ถวิล
ชอกช้ำนักโดนผลักหักชีวิน
เธอกลับยินดีนักให้พักพิง

พร้อมวอนขอความเจ็บที่เหน็บนี้
ให้เธอมีส่วนรับกับถูกหญิง
ผู้ลวงล่อก่อกรรมทำหลอกลิง
ปล่อยทอดทิ้งให้ตรมระทมทรวง

ขอวอนเช่น..เป็นฉัน..นั้นได้ไหม
มาเป็นผู้ทุกข์ใจในห่วงหวง
มาแทนเขาผู้เศร้าเหงาแดดวง
น้ำใจเธอดุจห้วงมหรรณพ

ฟังเพลงเธอหลายครั้งยังสะท้อน
หลายบทตอนวอนหัวใจให้สยบ
ทุกข์ของตนมากมีที่ได้พบ
ยังเก็บกลบลบทิ้งวิ่งช่วยคน

ประเสริฐล้ำน้ำใจหาใครเท่า
ฉันคอยเฝ้าชื่นชมไร้ตรมหม่น
ศรัทธาในใสซื่อคือกมล
ผู้เยี่ยมยลคนงาม..นามสุนันยา.

"บ้านริมโขง"

นานแค่ไหน ใจนี้ ที่คอยถาม
เฝ้าติดตาม ทุกช่วง ด้วยห่วงหา
วลีร้อย ถ้อยกานท์ ดังผ่านมา
แม้นเวลา ล่วงลับ คอยนับวัน

ป่านฉะนี้ คงพบ ประสบชื่น
มีคนยื่น ส่งถ้อย  คอยกล่อมขวัญ
จึงไร้ซึ่ง คำตอบ ส่งมอบกัน
จงสุขสันต์ เถิดหนา ยอดยาใจ

ฉันจะยัง คงเวียน เฝ้าเพียรอยู่
คอยแอบดู เขารื่น ยิ้มชื่นใส
 ฉันก็พลอย เอมอิ่ม เปรมปริ่มใน
ห้วงฤทัย เริงร่า เพราะว่ารัก

หากวันใด โศกซับ กลับสนอง
คอยประคอง ดวงใจ มิไสผลัก
จะได้ไหม เป็นฉัน ที่มั่นภักดิ์
สายใยทัก ทอถาม ด้วยคำเดิม

ย้อนฟังบท เพลงขาน ทั้งกานท์ร้อย
ทุกเนื้อถ้อย จากใจ ไร้ใดเสริม
คือความหมาย สะท้อนมีอ้อนเติม
ตั้งแต่เริ่ม ถึงท้ายสุด หยุดที่เธอ...
 

“สุนันยา”