[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ไม่ได้ต่อกลอนนะ แต่ขอแจมหน่อย
งานเก่าๆ สมัยปี 51

ถาม
จะยอมแก่พร้อมกันกับฉันไหม
จะยอมให้จูงมือเธอหรือเปล่า
วันเส้นผมขาวออกสีดอกเลา
วันที่ถือไม้เท้าก้าวช้าช้า

ความงดงามเธอเหมือนไม่เลือนหาย
แม้แรงกายเริ่มถอยมีรอยฝ้า
มีริ้วรอยมิหมายเราเฒ่าชรา
แต่หมายว่ากี่ปีเรามีกัน

ถ้าเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักหนุน
เธออบอุ่นบ้างไหมเมื่อใกล้ฉัน
มองเธอหลับทุกคืนยิ่งตื้นตัน
คนนี้หรือฝ่าฟันกับฉันมา

จะเดินกับฉันไหมถึงปลายโลก
หากความโศกซ่อนขวางอยู่ข้างหน้า
หลงลืมเดือนเลือนวันและเวลา
ดูราวว่าพบกันแค่วันวาน

กุหลาบแดงแห้งกรอบในครอบแก้ว
คงนานแล้วเจ้าเอยที่เคยหวาน
เรารวมกันคนละครึ่งหนึ่งวิญญาณ
มาเนิ่นนานนักแล้วนะแก้วตา….

๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑


"rit sriduang"


ทุก ถ้อยความ จำจด ไม่ปลดปล่อย
ทุก คราวคอย เตือนย้ำ คำห่วงหา
ทุก วันคืน ชื่นรับ แม้นหลับตา
ทุก เวลา เสมอมั่น ไม่ผันแปร

วัน จะเคลื่อน เดือนคล้อย ยังคอยอยู่
วัน เลื่อนลา รับรู้ เป็นคู่แท้
วัน ไหนอื่น ยื่นรับ ซับดวงแด
วัน นี้คือ รักแน่ ไม่แพ้วาง

มี เธอเคียง ชิดใกล้ ข้างใจฉัน
มี เพียงหนึ่ง เท่านั้น ร่วมสรรสร้าง
มี เราสอง ครองกมล บนเส้นทาง
มี สิ่งขวาง ใดกั้น ไม่หวั่นเลย

รัก เป็นเหมือน กำแพง ทีแข็งครอบ
รัก เป็นดั่ง รั้วรอบ มีกรอบเผย
รัก เป็นแสง สว่าง เช่นย่างเคย
รัก เจ้าเอย มากล้น ยากค้นความ...

“สุนันยา”