มี อ ะ ไ ร อี ก ไ ห ม ใ น ชี วิ ต
คอยบั่นทอนความคิด ผิดเต็มที่
มีอะไรอีกไหมหรือไม่มี
หลงเหลือเพียงแค่นี้ แต่เมื่อวาน
มี หั ว จิ ต หั ว ใ จ ใ ห้ ห ล อ ก ห ล อ น
มีร้าวรอนทุกวันที่ผันผ่าน
มีพลัดพรากไม่แปลก แค่แหลกลาญ
มีอาการให้เห็น เธอเช่นกัน
มี กำ ลั ง อ่ อ น แ ร ง แ ล ะ อ่ อ น ล้ า
มีคำว่า...ริเริ่ม ต่อเติมฝัน
มีคำว่า รักนะ และผูกพัน
มีคำพูดเช่นนั้น ไม่เปลี่ยนแปลง
เ พี ย ง แ ค่ นี้ ที่ อ ย า ก จ ะ รู้ จั ก
อาจจะไม่ดีมากนัก ถึงกับแกล้ง
อาจจะไม่ต้องหามาแสดง
เพราะเธอไม่เสเสร้ง ฉันรู้ดี!
...ทำ มาดา...
๐ อิ่ ม ใ น ร ส บ ท ก วี ที่ เ ป็ น ห่ ว ง ๐
ช่วยเหนี่ยวหน่วงดวงจิตซึ่งคิดหนี
ทุกถ้อยกานท์หวานล้ำพร่ำวจี
อ่านทุกที"กำลังใจ"ก็ไหลมา
๐ ช่ ว ย แ อ บ ซ้ อ น ซ่ อ น ข วั ญ กั บ ฉั น ห น่ อ ย ๐
มิต้องบ่อย...ทิ้งช่วงความห่วงหา
คอยดูแลแค่วันกลั่นน้ำตา
ยามเหนื่อยล้าบางครั้ง..เพื่อรั้งใจ
๐ ใ น วั น ซึ่ ง ต่ อ สู้..เ ยี่ ย ง ผู้ แพ้ ๐
เธอชะแง้แลอยู่...ฉันสู้ไหว
มิเคยอยากรับรู้เธอคู่ใคร?
แทรกเยื่อใยคลายเหงาเท่านั้นพอ
๐ ฉั น จ ะ ห ล อ ก หั ว ใ จ เ อ า ไ ว้ ว่ า ๐
มี"คนกล้า"คนหนึ่งที่พึงขอ
เขาเป็นเพียง"สุภาพบุรุษ"ที่หยุดรอ
ไม่ยอมงอแต่ยอมหัก..เพื่อรักเดียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
