เป็นฉันได้ไหม
เห็นเธอร้าว ระทม ขมในจิต
ขอโทษใน ความผิด ทึ่คิดเหนี่ยว
ด้วยอ่อนไหว อารมณ์ ตรมแท้เชียว
ขอเป็นเสี้ยว ชีวิต ผูกติดตาม
เพียงอยากรู้ ความนัย ไยเธอเศร้า
ฉันเพียรเฝ้า อยู่คอย ส่งถ้อยถาม
เป็นเพื่อนคลาย ความเหงา คราวลุกลาม
ซับน้ำตา เมื่อยาม รินหลั่งนอง
"จะได้ไหม" คำนี้ ที่เคยกล่าว
เป็นเรื่องราว ทำให้ ดวงใจหมอง
เธอปวดร้าว ฉันได้ เพียงแค่มอง
อยากประคอง ปลอบปลุก คราทุกข์ตรม
"จะได้ไหม" ให้เป็นฉัน ในวันนี้
มาแทนที่ ระบาย คลายขื่นขม
ให้เป็นคน รองรับ กับอารมณ์
ความระทม ถมทับ แบ่งรับมา
ไม่ต้องรอ เมื่อไหร่จะหายเศร้า
ฉันจะเฝ้า เว้าวอน อ้อนภาษา
ส่งลำนำ หวานซึ้ง ที่ตรึงตรา
ปลอบขวัญด้วย อักขรา ภาษาใจ
นับจากนี้ จะดูแล แคร์เสมอ
จนกว่าเธอ แน่นหนัก ตั้งหลักใหม่
จนกว่าเธอ มีใครอื่น ชื่นหทัย
ฉันจะเป็น ฝ่ายไป ให้พ้นทาง....
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
