กี่ดาวดวงเดือนผ่องส่องแสงกล้า
เฉิดฉายเด่นกลางฟ้า...ที่มืด,เงียบ
ปล่อยห้วงฝันออกไปทะยานเหยียบ-
เพื่อจอดเทียบ เป็นดาว อันพราวพราย
ปล่อยความคิดจินตนาลงกระดาษ
สู่ภาพวาดว่างเปล่าไร้ความหมาย
เพื่อเติมเต็มชีวิตอันเปลี่ยวดาย
ด้วยเส้นลายชีวิต...ที่ผ่านมา
นอนนับดาวพลางพลาง ขีดทางฝัน
ย้อนถึงวันเก่าก่อนเคยมองหา
ยังจำได้ยิ้มเธอยังติดตา
ยังไม่ลืม ... คำลา น่าชาชิน
เอาอีกแล้ว ! หยาดน้ำใสไหลอาบหน้า
แต่รอยยิ้มมิแผ่วพร่า ครั้งถวิล
ถึงห้วงฝันเสี้ยวหนึ่งแห่งชีวิน
ถึงห้วงรักที่สิ้นความจริงใจ
เฉิดฉายเด่นกลางฟ้า...ที่มืด,เงียบ
ปล่อยห้วงฝันออกไปทะยานเหยียบ-
เพื่อจอดเทียบ เป็นดาว อันพราวพราย
ปล่อยความคิดจินตนาลงกระดาษ
สู่ภาพวาดว่างเปล่าไร้ความหมาย
เพื่อเติมเต็มชีวิตอันเปลี่ยวดาย
ด้วยเส้นลายชีวิต...ที่ผ่านมา
นอนนับดาวพลางพลาง ขีดทางฝัน
ย้อนถึงวันเก่าก่อนเคยมองหา
ยังจำได้ยิ้มเธอยังติดตา
ยังไม่ลืม ... คำลา น่าชาชิน
เอาอีกแล้ว ! หยาดน้ำใสไหลอาบหน้า
แต่รอยยิ้มมิแผ่วพร่า ครั้งถวิล
ถึงห้วงฝันเสี้ยวหนึ่งแห่งชีวิน
ถึงห้วงรักที่สิ้นความจริงใจ
นอนนับดาวนับเดือนที่เกลื่อนฟ้า
ดาวเจิดจ้าส่องทางสว่างใส
แว่วยินเสียงหม่นหมองของผู้ใด
มาคร่ำครวญหวลไห้ไม่อายดาว
ดาวคงมองยิ้มพรายที่ปลายฟ้า
อาจถามว่าดวงฤดีที่เหน็บหนาว
ใยเจ้าจึงโศกาน้ำตาพราว
คนใจร้าวตอบดาวเขาอย่างไร
natcha
ดาวเจิดจ้าส่องทางสว่างใส
แว่วยินเสียงหม่นหมองของผู้ใด
มาคร่ำครวญหวลไห้ไม่อายดาว
ดาวคงมองยิ้มพรายที่ปลายฟ้า
อาจถามว่าดวงฤดีที่เหน็บหนาว
ใยเจ้าจึงโศกาน้ำตาพราว
คนใจร้าวตอบดาวเขาอย่างไร
natcha