เพื่อสืบสานศาสนาจึงมาบวช
ได้ท่องสวดใบลานได้อ่านเขียน
รู้บาลีดีเท่าเก้าเปรียญ
แต่ยังเวียนว่ายวนไม่พ้นกรรม
มีศีลครองสองร้อยยี่สิบเจ็ด
มุ่งสำเร็จธรรมกถึกอันลึกล้ำ
ภาวนาเช้าเย็นเป็นประจำ
ได้ดวงตาเห็นธรรมจากบำเพ็ญ
จนบรรลุถึงฌานได้ญาณรู้
เปิดประตูปัญญาอย่างตาเห็น
ธรรมอันใดไม่กระจ่างบางประเด็น
กลับชัดเจนฉับพลันเพราะปัญญา
ศีลและธรรมวินัยจะไร้ผิด
แต่จริตกลับไปไร้เดียงสา
ด้วยกิเลสเหตุดับไม่กลับมา
ดั่งพระสารีบุตรครั้งพุทธกาล
ถกจีวรโจนข้ามลำน้ำเล่น
ผู้ที่เห็นถามทำทำไมท่าน
เพราะเป็นถึงเถระพระอาจารย์
ปฏิสัมภิทาญาณและชาญฤทธิ์
พระพุทธองค์ทรงเล่าตรัสเอาไว้
ที่ทำไปอย่างนั้นท่านไม่ผิด
เพราะกิเลสเศษก้อยอันน้อยนิด
ไม่เหลือติดอีกแล้วจึงแคล้วทัณฑ์
พระอริยสงฆ์อยู่ตรงไหน?
อยู่ที่ใดในหลวงทรงไปที่นั่น
ถึงสุดฟ้าป่าปรกสูงรกชัน
ทรงบากบั่นรีบบึ่งกราบถึงตัว .
......ฤทธิ์ ศรีดวง....
ได้ท่องสวดใบลานได้อ่านเขียน
รู้บาลีดีเท่าเก้าเปรียญ
แต่ยังเวียนว่ายวนไม่พ้นกรรม
มีศีลครองสองร้อยยี่สิบเจ็ด
มุ่งสำเร็จธรรมกถึกอันลึกล้ำ
ภาวนาเช้าเย็นเป็นประจำ
ได้ดวงตาเห็นธรรมจากบำเพ็ญ
จนบรรลุถึงฌานได้ญาณรู้
เปิดประตูปัญญาอย่างตาเห็น
ธรรมอันใดไม่กระจ่างบางประเด็น
กลับชัดเจนฉับพลันเพราะปัญญา
ศีลและธรรมวินัยจะไร้ผิด
แต่จริตกลับไปไร้เดียงสา
ด้วยกิเลสเหตุดับไม่กลับมา
ดั่งพระสารีบุตรครั้งพุทธกาล
ถกจีวรโจนข้ามลำน้ำเล่น
ผู้ที่เห็นถามทำทำไมท่าน
เพราะเป็นถึงเถระพระอาจารย์
ปฏิสัมภิทาญาณและชาญฤทธิ์
พระพุทธองค์ทรงเล่าตรัสเอาไว้
ที่ทำไปอย่างนั้นท่านไม่ผิด
เพราะกิเลสเศษก้อยอันน้อยนิด
ไม่เหลือติดอีกแล้วจึงแคล้วทัณฑ์
พระอริยสงฆ์อยู่ตรงไหน?
อยู่ที่ใดในหลวงทรงไปที่นั่น
ถึงสุดฟ้าป่าปรกสูงรกชัน
ทรงบากบั่นรีบบึ่งกราบถึงตัว .
......ฤทธิ์ ศรีดวง....
ขออนุญาตนำกลอนของครูฤทธิ์ มาลงนะครับ
ผมว่าอันนี้ แล้วแต่มุมมอง ถามว่าหลวงพ่อเกษม เปรียบกับพระสารีบุตรได้หรือไม่เท่านั้น ..พระที่อวดอุตริมนุษธรรม(ธรรมที่ไมมีในตน)
ถือเป็นโลกว้ชชะ (โลกติเตียน)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
