"คนรักกลอน"
แต่ละ-บท แต่ละบาท วาดอักษร
แต่ละ-ตอน สานถ้อย เรียงร้อยฝัน
แต่ละ-เรื่อง เพียรรู้ อยู่เป็นวัน
แต่ละ-กานท์ พลัน สิ้นค่า ข้ามตามอง
ถ้อย -นำเน้น ความนัย ในภาษา
ถ้อย- สื่อพา ขาดตก มีบกพร่อง
ถ้อย- จากใจ ดูร้ายมิได้ตรอง
ถ้อย-คำของ คนเศร้า เขาทำลาย
เขียน -ขีดมา จากใจ ใส่รักแทรก
เขียน-ไม่แตก เพราะเขลา เศร้าไม่หาย
เขียน-จากจิต ผิดพา เรื่องน่าอาย
เขียน-มากมาย ด้วยรักศิลป์ จินต์กวี
ด้วย-ความหมาย ไม่รู้ อดสูนัก
ด้วย-ตระหนัก รักกานท์ นั้นเหลือที่
ด้วย-พิสุทธิ์ ใจบอก ช้ำชอกมี
ด้วย-วลี หยามเหยียด ส่อเสียดมา
รัก-บทกลอน ที่เพียร เขียนทุกบท
รัก-จากรส อักษร อ้อนภาษา
รัก-จากศิลป์ สานสลัก อักขรา
รัก-ศรัทธา ทุกถ้อย เรียงร้อยกานท์
วอนผู้รู้ อย่าหยัน ให้หวั่นไหว
ต่างกันได้ ด้วยคำ นำสื่อสาร
รู้ตัวว่า ขลาดเขลา จึงร้าวมาน
คนรักกานท์ เท่านั้นหนา จะเข้าใจ........//
สุนันยา