ขวานทองร้องทุกข์ บทที่ ๖ น้ำตาขวาน
น้ำตาฟ้าหลั่งมาไม่ขาดสาย
มีคนตายคนยากลำบากแสน
มีคนอดคนอนาถคนขาดแคลน
คนข้นแค้นขัดข้องกว่าเคยมา
หรือนภาโกรธเคืองคนเบื้องล่าง
ทำลายล้างโลกสวยด้วยมิจฉา
ทำโลกร้อนรุมเร้าเหล่าชีวา
ทำพฤกษาป่าไม้ให้วอดวาย
น้ำตาคนบนเมืองนี้มีคำถาม
คำนิยามชลประทานท่านมุ่งหมาย
คือสร้างเขื่อนเกลื่อนกินหินปูนทราย
หรือผ่อนคลายภัยพิฆาตราษฎร
ควรขุดลอกคูคลองช่องน้ำไหล
อีกอ่างใหญ่ แก้มลิง สิ่งทรงสอน
อีกพนังไม่พังง่ายไม่แคลนคลอน
เพิ่มวงจรระบายน้ำทำโดยพลัน
เมื่อพิรุณท่านพิเรนทร์มีพิรุธ
ราวประทุษให้ร้ายทำลายขวัญ
แต่มนุษย์สุดเงื่อนงำซ้ำเติมกัน
กลับลงทัณฑ์คนชั้นล่างให้วางวาย
น้ำตาขวานผ่านตากว่าน้ำฝน
หลั่งเอ่อล้นท้นใจไม่ขาดสาย
สุดระกำช้ำชอกยอกใจตาย
ด้วยแพ้พ่ายภัยตนคนกินคน
ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
23 พฤศจิกายน 2024, 06:58:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ขวานทองร้องทุกข์ (อ่าน 18330 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: