ณัชชาจ๋ารู้ไหมใครคิดถึง
อาจไม่ซึ้งหล่อเหลาเท่าเขานี่
แต่งกลอนไม่ไพเราะเสนาะดี
แถมไม่มีเงินทองของถูกใจ
ขอแค่ได้อ่านคำเธอพร่ำเพ้อ
หลงละเมอความงามความสดใส
บางครั้งดุว่าบ้างช่างกระไร
แต่ทำไมหลงเศร้าเฝ้ารำพัน
มิเคยฝันได้เคียงคู่หรืออยู่ข้าง
แค่ร่วมทางงานกลอนสอนให้ฉัน
ได้รู้จักรักใครได้แบ่งปัน
แชร์ความฝันกับเธอบ้างเป็นบางคราว
มาบัดนี้เงียบเหงาไร้เงาแล้ว
ปล่อยฉันแกร่วเขียนกลอนอ้อนสาวสาว
ไม่มีจิตมีใจไร้เรื่องราว
บอกผ่านดาวดวงน้อย....ฉันคอยเธอ
อาจไม่ซึ้งหล่อเหลาเท่าเขานี่
แต่งกลอนไม่ไพเราะเสนาะดี
แถมไม่มีเงินทองของถูกใจ
ขอแค่ได้อ่านคำเธอพร่ำเพ้อ
หลงละเมอความงามความสดใส
บางครั้งดุว่าบ้างช่างกระไร
แต่ทำไมหลงเศร้าเฝ้ารำพัน
มิเคยฝันได้เคียงคู่หรืออยู่ข้าง
แค่ร่วมทางงานกลอนสอนให้ฉัน
ได้รู้จักรักใครได้แบ่งปัน
แชร์ความฝันกับเธอบ้างเป็นบางคราว
มาบัดนี้เงียบเหงาไร้เงาแล้ว
ปล่อยฉันแกร่วเขียนกลอนอ้อนสาวสาว
ไม่มีจิตมีใจไร้เรื่องราว
บอกผ่านดาวดวงน้อย....ฉันคอยเธอ