*กลบท นาคเกี่ยวกระหวัด*
เมื่อความหมอง ข้องเกี่ยว ไม่เลี้ยวลด
ลดเลี้ยวหมด กลับหวน ครวญคำขอ
ขอคำรัก พาพร่ำ ด่ำดื่มพอ
พอดื่มหนอ ประจักษ์ ว่ารักกัน
กันรักแต่ หนหลัง ฝังใจเก็บ
เก็บใจเหน็บ หน่างน้าว เมื่อคราวฝัน
ฝันคราวหนึ่ง ตรึงติด มิตรผูกพัน
พันผูกเพียง ในฝัน พลันสุขใจ
ใจสุขนัก รักชื่น ดั่งคืนย้อน
ย้อนคืนคอน ก่อนเรียง อยู่เคียงใกล้
ใกล้เคียงกัน มิผันจาก ให้รักไกล
ไกลรักให้ ใจหม่น ต้องทนรอ
รอทนวัน ฝันชื่น คืนจริงได้
ได้จริงไหม ใจถาม น้ำคำพ้อ
พ้อคำรัก ฝากไว้ ให้ถักทอ
ทอถักฝัน สานก่อ....เคล้าคลอเคียง...
“สุนันยา”
เพราะหลงเชื่อความรักจักคงมั่น
มั่นคงไปเธอนั้นพลันบ่ายเบี่ยง
เบี่ยงบ่ายจิตเหตุใดใจเอนเอียง
เอียงเอนไป... จึงเลี่ยงเคียงคู่เรา
เราคู่กันมานานรักหวานยิ่ง
ยิ่งหวานไปไยทิ้งหญิงจึงเหงา
เหงาจึงเพ้อเธอหายไปนานเนา
เนานานจน...จิตเศร้าเฝ้ารอเธอ
---สะเลเต---
มั่นคงไปเธอนั้นพลันบ่ายเบี่ยง
เบี่ยงบ่ายจิตเหตุใดใจเอนเอียง
เอียงเอนไป... จึงเลี่ยงเคียงคู่เรา
เราคู่กันมานานรักหวานยิ่ง
ยิ่งหวานไปไยทิ้งหญิงจึงเหงา
เหงาจึงเพ้อเธอหายไปนานเนา
เนานานจน...จิตเศร้าเฝ้ารอเธอ
---สะเลเต---