บอกตัวเอง เสมอ อย่าเพ้อพร่ำ
พึงรำพัน ให้พิศ ยังคิดใคร่
เก็บเป็นฝัน ที่คล้อง ในห้องใจ
สะกิดไว้ เคยสุข เมื่อทุกข์เยือน...
กระนั้นแล้ว ไม่แคล้ว ยังหมองหม่น
จิตกระสน วนกระวาย มิคลายเคลื่อน
โอ้..หทัย ใยหนอ ต้องมาเชือน
เป็นรอยเปื้อน เตือนย้ำ ให้ทำใจ...!?
รัตนาวดี
พึงรำพัน ให้พิศ ยังคิดใคร่
เก็บเป็นฝัน ที่คล้อง ในห้องใจ
สะกิดไว้ เคยสุข เมื่อทุกข์เยือน...
กระนั้นแล้ว ไม่แคล้ว ยังหมองหม่น
จิตกระสน วนกระวาย มิคลายเคลื่อน
โอ้..หทัย ใยหนอ ต้องมาเชือน
เป็นรอยเปื้อน เตือนย้ำ ให้ทำใจ...!?
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
