ใจอ่อน
เพียงช่วงเวลาเราพบ............................ไม่อาจเลี่ยงหลบ
แอบสบสายตาฉ่ำหวาน
รอยยิ้มประทับดวงมาน..........................วจีขับขาน
สะท้านตรึกห้วงทรวงใน
อกเอยไยเลยหวั่นไหว..............................ร้อนรุ่มดั่งไฟ
เผาไหม้จนใจอ่อนลง
โอ้ใจทำให้งุนงง.....................................ไม่เคยประสงค์
เจาะจงฝากสายสัมพันธ์
เหมือนดั่งชีวิตผกผัน.............................ผ่านช่วงคืนวัน
ไม่คิดใฝ่ฝันถึงใคร
มากมีคนคอยชิดใกล้.............................ไม่เคยเปิดใจ
รับใครให้มาจับจอง
แต่ใจกลับกลายหมายปอง....................อยากเป็นเจ้าของ
ให้เธอประคองห้องใจ
ดุจต้องมนตร์สะกดไว้..........................ด้วยเหตุอันใด
ไฉน"ใจอ่อน"เพราะเธอ...
สุนันยา
วันนี้สุ ขอ เขียนเป็น กาพย์ฉบัง ๑๖ ค่ะ
ผิดพลาดประการใด วานผู้รู้ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ