เป็นเพราะฉัน..ไม่สำรวมกิริยา..ใช่ไหม
จึงเพาะบ่ม..ความประทับใจ..ที่ไม่ได้คาดหวัง
เผลอออดอ้อน..ไม่คิดว่าเธอ..จะจริงจัง..
ทำรุงรัง..นึกว่าเธอจะชัง..กลับชื่นเชย
ทำอย่างไร..ฉันมีนิสัย..ไม่สำรวม
เผลอไปสวม..บทคนรู้ใจ..ให้เฉยๆ
แค่อยากล้อเล่น..ให้หายเศร้า..เหมือนเคยเคย
แต่เปล่าเลย..กลับทำเธอเพ้อ..หลงเผลอใจ
ฉันไม่ดีเอง..ที่ประเมินค่า..ว่าไม่รัก
เคยเจ็บมานัก..เจ็บเพราะรักแล้วเก้อ.เธอรู้ไหม
ต่อหน้าฮาเฮ..ก็เพื่อซ่อนเร้น..แผลเป็นในใจ
ขอเก็บเธอไว้..เป็นเพื่อนแสนดี..แค่นี้พอ
..กระต่าย..