หอมเอยเจ้าดอกรำเพย...
ช่างคุ้นเคยหอมร่ำในความฝัน
เห็นรำเพยชูช่อล้อตะวัน
กลีบไหวสั่นล้อลมชวนชมพฤกษ์
รุ้งสุรีย์แสงทองส่องแนวไผ่
เสียงนกไพรขันคูปลุกรู้สึก
แว่วกังวานหวานไหวใจรำลึก
เก็บบันทึกภาพงามในท่ามจินต์
ตะวันอุ่นสาดทาบฉาบเป็นช่วง
คล้ายจะทวงถามใครใฝ่ถวิล
ที่จูบลาฝากไว้ในผืนดิน
เจ้าคืนถิ่นมาเยือนทักเพื่อนใจ
ข้างรำเพยเคยพร่ำรำพันเพรียก
ยังสำเหนียกวันวานหวานอยู่ไหม
แล้วยิ้มรับแสงทองที่ส่องใจ
เริ่มวันใหม่ตะวันหวานที่บ้านเดิม
แซม...คนติดดิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
