ชื่อบทกลอน : อักษราของฉันร่ำดีใจ
ผู้แต่ง : พิมพ์วาส
อักษราฉันเคยเผยร่ำไห้
จะวอนใครให้อ่านวานให้เขียน
ให้สอนสั่งตั้งใจใฝ่การเรียน
แลพากเพียรให้เรียนเขียนกลอนกานท์
อักษราภิเปรยเคยสลด
เคยเขียนจดบันทึกตรึกขับขาน
พอกระดาษเริ่มยับจับนมนาน
ด้วยวันวานกระดาษขาดหายไกล
อักษราจึงพร่ำกำสรวล
ให้นึกทวนกลอนเก่าจำได้ไหม
ภนะศิลป์ภาษิตวิจิตรใด
ก็จักใคร่ลืมเลือนเชือนหายไป
แต่ตอนนี้อักษราเปรมปรีดิ์ว่า
พรรณนาดีใจน้ำตาไหล
โพตส์กลอนดีที่บ้านกลอนคราใด
ก็จักใคร่มีคนสนใจพลัน
ตอนนี้พูดด้วยใจใคร่เต็มอก
ขอยอยกบ้านกลอนพาสุขสันต์
ให้มีที่พร่ำเขียนเพียรทุกวัน
คุณอนันต์รักบ้านกลอนด้วยใจจริง
พิมพ์วาส
ผู้แต่ง : พิมพ์วาส
อักษราฉันเคยเผยร่ำไห้
จะวอนใครให้อ่านวานให้เขียน
ให้สอนสั่งตั้งใจใฝ่การเรียน
แลพากเพียรให้เรียนเขียนกลอนกานท์
อักษราภิเปรยเคยสลด
เคยเขียนจดบันทึกตรึกขับขาน
พอกระดาษเริ่มยับจับนมนาน
ด้วยวันวานกระดาษขาดหายไกล
อักษราจึงพร่ำกำสรวล
ให้นึกทวนกลอนเก่าจำได้ไหม
ภนะศิลป์ภาษิตวิจิตรใด
ก็จักใคร่ลืมเลือนเชือนหายไป
แต่ตอนนี้อักษราเปรมปรีดิ์ว่า
พรรณนาดีใจน้ำตาไหล
โพตส์กลอนดีที่บ้านกลอนคราใด
ก็จักใคร่มีคนสนใจพลัน
ตอนนี้พูดด้วยใจใคร่เต็มอก
ขอยอยกบ้านกลอนพาสุขสันต์
ให้มีที่พร่ำเขียนเพียรทุกวัน
คุณอนันต์รักบ้านกลอนด้วยใจจริง
พิมพ์วาส