นั่งกอดเข่า...ไม่เอา ข้างล่างออก
.....................................
นั่งจับเข่า เฝ้าร้าน
คอยตั้งนาน พานจะหลับ
ไม่ยิ้ม พริ้มตาพับ
ปากจับจับ งับน้ำลาย
เสียงบ่น ปนหงุบหงิบ
ลูกค้าสิบ สองสิบหาย
ม่ายรู้ เป็งยังงาย
เช้าเลยสาย ม่ายมีใคร
ขึ้นรถตู้ สู่เหนือ
ลงนั่งเรือ ล่องแหล่งใต้
หลานสล่าฯ งามไฉไล
มิวสิคไง ยั่วชายชม
เหลือไว้ ชายแก่แก่
หญิงชแร แปหมากถ่ม
ตาพี ขมปี๋นม
ยายสุข นม ขมพอดี
ติน่า สี่ ห้า หก
ท้ายกระโดก หก ห้า สี่
ขอซื้อหวย รวยซักที
กางเกงดี แดงสีแดง
ก้มทำไมก็ไม่รู้น้อ...
รพีกาญจน์ 59
ลูกค้าขาประจำ
บ่นงึมงำทำหน่ายแหนง
แอบดูกางเกงแดง
ไม่ยอมแบ่งให้ใครดู (อ้าว..อิ อิ)
ทีน่ามาแก้ข่าว (เร็ว.แร๊ว)
ด้วยทำสาวต้องอดสู
ยังไงก็ไม่รู้
สีใดอยู่คู่ตัวเอง (ไปเรื่องไหนแล้ว)
--------------
ร้านเอ๋ยร้านกาแฟ
เหลือเพียงแค่เหงาละเลง
สายลมผ่านวังเวง
ไร้เสียงเพลงดูเงียบงัน
มีขึ้นย่อมมีลง
ยอมปลดปลงลงฟากฝัน
รอคอยและรอวัน
หฤหรรษ์คืนสู่ใจ
กาแฟดำ
ปล. ลูกค้าประจำเค้าหนีไปเล่นเฟสบุคกันหมดแล้วอ่ะคุณรพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
