รักร้าวถึงคราวจบ
ที่เคยคบลบความฝัน
วิโยคโศกจาบัลย์
เยื่อใยพลันสะบั้นลง
รานรอนบั่นทอนจิต
ครุ่นพินิจพิศวง
หัวใจเคยทะนง
พิษรักส่งสิ้นรงรอง
น้ำตาไหลหลั่งริน
ยามยลยินจินต์หม่นหมอง
อ้อมอุ่นกรุ่นตระกอง
ยังจำจองสี่ห้องใจ
ไม่รู้ใจ
ที่เคยคบลบความฝัน
วิโยคโศกจาบัลย์
เยื่อใยพลันสะบั้นลง
รานรอนบั่นทอนจิต
ครุ่นพินิจพิศวง
หัวใจเคยทะนง
พิษรักส่งสิ้นรงรอง
น้ำตาไหลหลั่งริน
ยามยลยินจินต์หม่นหมอง
อ้อมอุ่นกรุ่นตระกอง
ยังจำจองสี่ห้องใจ
ไม่รู้ใจ
รักเลือนค่อยเคลื่อนห่าง
ดูจืดจางร้างหวั่นไหว
จินต์เหงาเศร้าเพียงไร
ซับเสียใจไว้เต็มทรวง
อดีตคอยกรีดสับ
ปานจะดับแล้วแดดวง
รักเอยที่เคยหวง
มาลับล่วงแสนอาลัย
วันเดือนที่เลื่อนผ่าน
ต้องอีกนานสักเพียงไหน
จะลืมได้อย่างไร
โอ้ฤทัย..ได้แต่ครวญ
กาแฟดำ