เคยเขียนเมฆหมอกและดอกไม้
สีสันสดใสไว้เสมอ
เบ่งบานสงบเมื่อพบเจอ
หากล้วนละเมอ, เผลอว่าจริง
เคยฝันล่วงเลย ฉันเคยฝัน
ฝันถึงพระจันทร์จนหยุดนิ่ง
สายลมทอถักให้พักพิง
ฝันถึงทุกสิ่ง, ยิ่งร้าวราน
จึงจับความฝัน ขยันวาด
ลงบนกระดาษปาดแปรงผ่าน
ดับความมืดมนอนธกาล
ดับฝันวันวาน, การเลื่อนลอย
กลางหน้าสมุดวาดจุดหมาย
เขียนรักทักทาย จนลายพร้อย
ท่ามกลางสายฝนร่วงหล่นคอย
เขียนรักให้บ่อย, ค่อยค่อยเติม.
..........................