บางครั้งใจ ก็อ่อนล้า ไร้สาเหตุ
โดยไม่ทราบ ว่าขอบเขต มาจากไหน
อยู่ก็โผล่ ขึ้นตรงกลาง ระหว่างใจ
ให้คิดนึก สิ่งอะไร ไม่เข้าที
อยากหยุดพัก ให้หายเหนื่อย คลายเมื่อยล้า
กับที่ได้ตรากตรำมา พาหลบหนี
ให้หายเหนื่อย ให้หายช้ำ ระกำมี
กว่าใจนี้ จะพร้อมอยู่ สู้ต่อไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
