[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

วันแต่งงานสวยสุดชุดเจ้าสาว
สีนวลขาวเครื่องเพชรทองมองแล้วทึ่ง
ทั้งแสงสีดนตรีร่วมอึงคะนึง
นึกไม่ถึงคนรักเราเขาแย่งไป

ยังรอฤกษ์ขันหมากจากอีกบ้าน
เวลาผ่านนาทีมินานไม่
เสียงกลองยาวเพลงร้องทำนองไทย
แว่วแต่ไกลโห่สลับรับกันมา

บ้านเจ้าสาวเตรียมการกันวุ่นวาย
ทั้งหญิงชายเผยอยิ้มอิ่มใบหน้า
ประเพณีที่บ้านนอกคอกนา
งานวิวาห์เน้นรู้ประตูทอง

จะรองานต่อไปไม่ไหวแน่
เหมือนยิ่งแย่ใจเหงาเฝ้าหม่นหมอง
จึงแอบเลี่ยงหลบหน้าน้ำตานอง
ไม่อาจมองเห็นการงานมงคล

หล่อนหลีกหนีจากผู้ใหญ่ร่วมในงาน
รีบลนลานกอดเราเฝ้าสับสน
โอบรัดแน่นอยู่นั้นฉันวกวน
หลายผู้คนมองอยู่รู้แก่ใจ

ว่าก่อนนั้นเธอฉันถึงวันนี้
สองเรามีใจสมัครต่างรักใคร่
มีเหตุผลหลายหลากโดนพรากไป
เพราะผู้ใหญ่ปิดทางขวางรักเรา

หล่อนสะอื้นปนวลีที่พรรณนา
ทั้งโลกาเย็นเยียบและเงียบเหงา
เสียงกระซิบทั้งน้ำตามาแผ่วเบา
ว่าตัวเขาขอรักฉันนั้นคนเดียว

เพื่อนเจ้าสาวมาพรากลากหล่อนกลับ
เข้าห้องหับกระชั้นมันคาบเกี่ยว
รีบแต่งองค์ทรงเครื่องใหม่ให้ปราดเปรียว
รอประเดี๋ยวขบวนใหญ่ได้เข้ามา

เลี่ยงออกมาอ้างว้างต่างความคิด
ห้องมืดมิดค่ำนี้นี่ละหนา
เจ้าบ่าวใหม่ได้ครองกายน้องยา
ส่วนตัวข้าครองใจภักดิ์รักจากเธอ.

นพ
29 ก.ย.54