ผิดเพราะรัก"
ไม่เคยรู้ มาก่อนขอวอนกล่าว
ว่าถึงคราวเราสองต้องเปลี่ยนผัน
ของคำพูดเพียงนิดผิดใจกัน
กลายเป็นวันสิ้นสุดหยุดพบพา
ยอบรับว่าเผลอไป...ไม่ทันคิด
จึงทำผิด พลาดพลั้ง ดังก่อนหน้า
ด้วยน้อยใจ เธอย้ำ ทำเฉยชา
ในอุรา ปวดร้าว เศร้าเหลือเกิน
อยากบอกว่า ขอโทษ เธอสักครั้ง
โปรดรับฟัง เถิดหนา อย่าห่างเหิน
ถ้อยคำชี้ มอบให้ ใช่บังเอิญ
อย่าหมางเมิน ใจร้าย จนไม่คืน
ส่งคำง้อ ให้ไป จากใจเศร้า
ได้แต่เฝ้า เว้าวอน นอนสะอื้น
ที่ผิดไป ยอมเจ็บ เก็บกล้ำกลืน
เพียงเธอยื่น คำตอบ...มอบอภัย
เขียนกลอนกล่าวเจ้าน้ำตาพาไหลหยด
รินหลั่งรดริดรอน จนอ่อนไหว
คนไร้ค่า กราบกลาง ระหว่างใจ
ที่ผิดไป เพราะรัก จากแดดวง
หากแม้ไม่ อภ้ย ขอไกลจาก
เพียงขอฝาก สักหน่อย ถ้อยคำหวง
ที่ผ่านมา จำจด รันทดทรวง
หมดทั้งปวง "ผิดเพราะรัก มีมากเกิน"
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
