ขำไรแซมอีกล่ะ....พี่ริมฯ..
กระแซม
ไม่ให้ขำได้ไงในเฉลย
ยามเธอเผยความเศร้าเหงาขมขื่น
ประกาศก้องร้องร่ำสุดกล้ำกลืน
สะอึกสะอื้นถึง หัวใจในอกตน
คิดแล้วแปลกหัวใจหาย ไม่ตายชัก
เธอยังมาฟูมฟักปักใจหม่น
ร่ำอาลัยวุ่นวายคล้ายทุกข์ทน
มาหลอกคนช่วยหามาคืนนาง
ยิ่งรู้ว่าทั้งชุดนั้นหลุดหาย
ไปเกี่ยวปลายกิ่งไผ่ใครตัดขวาง
ก็เลยขำคำหลอกบอกนำทาง
ว่ายังค้างคาเกี่ยวเหนี่ยวไม่หลุด
แต่กลับมีบางใครในสมอ้าง
เก็บหัวใจของนางอย่างรีบรุด
เก็บหัวใจมากอดพรอดประดุจ
ด้วยรักสุดสวาทไม่อาจคลาย
กอดหัวใจกระสือหรือแสนสุข
มันกระตุกอารมณ์ผมแทบหงาย
สุขอย่างไรกอดใจไร้ร่างกาย
กลิ่นสาบหลายล้นเหลือ..เมื่อคิดไป
ขำอีกอย่างกลายร่างนางกระสือ
คนเขาลือลอยวาบวาบอาบแสงใส
ส่องหากองขี้หมามาชื่นใจ
คนอะไรอยากเป็น...เช่นนิทาน.
ยามเธอเผยความเศร้าเหงาขมขื่น
ประกาศก้องร้องร่ำสุดกล้ำกลืน
สะอึกสะอื้นถึง หัวใจในอกตน
คิดแล้วแปลกหัวใจหาย ไม่ตายชัก
เธอยังมาฟูมฟักปักใจหม่น
ร่ำอาลัยวุ่นวายคล้ายทุกข์ทน
มาหลอกคนช่วยหามาคืนนาง
ยิ่งรู้ว่าทั้งชุดนั้นหลุดหาย
ไปเกี่ยวปลายกิ่งไผ่ใครตัดขวาง
ก็เลยขำคำหลอกบอกนำทาง
ว่ายังค้างคาเกี่ยวเหนี่ยวไม่หลุด
แต่กลับมีบางใครในสมอ้าง
เก็บหัวใจของนางอย่างรีบรุด
เก็บหัวใจมากอดพรอดประดุจ
ด้วยรักสุดสวาทไม่อาจคลาย
กอดหัวใจกระสือหรือแสนสุข
มันกระตุกอารมณ์ผมแทบหงาย
สุขอย่างไรกอดใจไร้ร่างกาย
กลิ่นสาบหลายล้นเหลือ..เมื่อคิดไป
ขำอีกอย่างกลายร่างนางกระสือ
คนเขาลือลอยวาบวาบอาบแสงใส
ส่องหากองขี้หมามาชื่นใจ
คนอะไรอยากเป็น...เช่นนิทาน.
"บ้านริมโขง"