* ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ * * ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *
ภูผาพรรณหมู่ไม้....หลากสี ณ พฤกษาแหล่งให้....ธารา
เสียงร่ำสกุณี....รุ่งเช้า มวลหมู่สกุณา.......ร่ำร้อง
เพลินเริงร่าฤดี.....จนบ่าย คล้อยนา สำเนียงแว่วลมพา....ประหนึ่ง สวรรค์
ผกผินร่อนลงเฝ้า....กิ่งก้านกลับรัง เคียงคู่มัจฉาสรรค์...ว่าแม้น สุขี
พงไพรยังป่าหญ้า.....หวงแหน แลวารีฉ่ำล้วน........พงไพร
ครวญคร่ำถึงดินแดน....ก่อให้ งามยิ่งบุพผาใด.........แต่งแต้ม
มวลสรรพสิ่งทดแทน.....แตกอ่อน ยอดนา ผลิดอกกรุ่นหอมไกล........โปรยร่วง อัปสร
คุณค่าคงเพียงไว้.....อย่าทิ้งลาไกล รักษ์ห่วงดำรงแย้ม....ทั่วพื้น แดนไทย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
พระอาทิตย์อัสดง คีรี...ทมึนดำ
งามเลิศล้ำ...ด้วยพฤกษา
เพราะพริ้ง...สกุณา
ตระการตา พฤกษาชล
คันไถไม่ไหวนึกไม่ออกแล้ว แค่นี้ก่อนแล้วกัน มานั่งแต่งตรงนี้ มันยากมากๆเลย
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ไม่แน่จริง...อย่าแหยม... ภูผา...ยาวเรียงราย
หมู่พรรณไม้...หลายหลากสี
เสียงร้อง...สกุณี
แผ่ว-วจี...นี้รัญจวน
ว-หา...ธารน้ำใส
ฉ่ำเย็นใจ...ให้โหยหวน
รำไพ...ฤทัยครวญ
สุดกำสรวล...ชวนคะนึง
พงไพร...ในป่าหญ้า
มวลพฤกษา...พาคิดถึง
ร่ายรำ...ร่ำรำพึง
หมายดาวดึงส์...ให้ตรึงตรา
รำพัน...วันคืนหม่น
ให้ร้อนรน...จนห่วงหา
หมู่ไม้...สายธารา
เหมือนร้างลา...พาห่างไกล
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
สุดภูผาทอดยาวราวเรียงราย
หมู่แมกไม้หลากหลายสาย-ว-หา
เหล่าวิหคกู่ก้องปองบุษบา
สู่นภาพนาวันรัญจวนใจ
สุริยันพันแสงแห่งแดนสรวง
มานทั้งดวงห่วงหาถึงคราไหน
กลิ่นโกสุมรุมเร่าเข้าทรวงใน
ลึกพงไพรไห้หวนครวญคะนึง
ผกาพรรณเบ่งบานขับขานร้อง
เป็นทำนองคล้องมานม่านคิดถึง
สกุณาเริงร่าพารำพึง
แสนตราตรึงหนึ่งนี้ที่นิรันดร์
สุดรำพึงวันคืนกล่ำกลืนหม่น
ใจร้อนรนจนห่วงช่วงแปรผัน
หมู่แมกไม้สายธารจารรำพัน
มิสุขสันต์พลันลาพาห่างไกล
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
