เดียวดายไร้จุดหมายในใจนี้
ทั้งชีวีเปี่ยมล้นความห่วงหา
ด้วยรักจากใจที่ไกลตา
กู่ก้องร้องวาจาใยได้ยิน
จึงเดียวดายโดดเดี่ยวเพียงลำพัง
อันความหวังดั่งซากเศษก้อนหิน
รอและรอเฝ้ารอเป็นอาจินต์
ตราบชีวินคงได้เพียงคอยรอ
ทั้งชีวีเปี่ยมล้นความห่วงหา
ด้วยรักจากใจที่ไกลตา
กู่ก้องร้องวาจาใยได้ยิน
จึงเดียวดายโดดเดี่ยวเพียงลำพัง
อันความหวังดั่งซากเศษก้อนหิน
รอและรอเฝ้ารอเป็นอาจินต์
ตราบชีวินคงได้เพียงคอยรอ
สิตางศุ์
๒๘๐๙๒๕๕๔
ก็ยังคงเดียวดาย ฤทัยอยู่
จะร้องกู่ ก้องไป ดังใจขอ
คงได้ยิน ถึงจิตที่คิดคลอ
แต่ สุดท้อ เต็มที ฤดีดวง
เพียงดายเดียว หน่ายนัก สุดหักห้าม
อยู่กับความ ขื่นขม ตรมติดบ่วง
คงหมดสิทธ์ คิดฝัน นั้นทั้งปวง
อยู่กับดวง ฤดี ที่เดียวดาย
"สุนันยา"