[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

แม้แต่หัวใจตนยังหล่นหาย
น่าเสียดายจริงแท้แม่คุณเอ๋ย
ปล่อยทิ้งร้างอย่างไรไม่ชื่นเชย
คงไม่เคยเสาะหามาคืนครอง

จึงอย่าหวังจะได้หัวใจพี่
คงไม่มีให้แล้วแนวสนอง
กลัวทำลืมหล่นซ้ำน้ำตานอง
พี่ไม่มีสำรอง..ต้องระทม

ขืนคบไปได้แค่แต่ร่างเปล่า
หัวใจเล่าไม่มีพี่ขื่นขม
มีชีวิตไร้ชีวามาเชยชม
เป็นขนมขาดน้ำยา..ขอลาเลย. 

"บ้านริมโขง"

มันจำเป็น พี่ขา อย่าทับถม
นี่ก็ขม พอแล้ว แก้วใจเอ๋ย
ทุกคืนวัน เฝ้าถนอม กล่อมทรามเชย
น้องไม่เคย ลืมหลง พี่จงฟัง

เรื่องมันเกิด คืนวัน พระจันทร์มืด
น้องลอยอืด ผ่านมา บ้านตาหวัง
แกสุมกอ กิ่งไผ่ น้องไม่ทันระวัง
มันเกี่ยวทั้ง ตับไต ไปหมดพุง

ก็หัวใจ วาบ วาบ พี่ทราบไหม
ติดกิ่งไผ่ ไส้ตัน พันกันยุ่ง
น้องตระหนก เสียขวัญ มันนังนุง
ยามใกล้รุ่ง ซมซาน กลับบ้านมา

เหลือแต่ร่าง อย่างนี้ ให้พี่กอด
พี่อย่าทอด ทิ้งให้ ใจเหว่ว้า
ขอพี่ริมฯ คนดี มีเมตตา
รักจนกว่า แซมจะได้ หัวใจคืน....

 

วาบ...วาบ....วาบ...

แซม.แซม.นะคะ