เดนมนุษย์
....................
แสงไฟสาดเป็นริ้ว ผิวถนน
เสียงเครื่องยนต์คำรามอยู่สามครั้ง
กลางค่ำคืนดึกดื่นเหมือนปืนดัง
ทะยานไปไม่ยั้ง, ฝั่งสะพาน
ไม่คาดหวังสิ่งใดในคืนค่ำ
เพียงดื่มด่ำสายตาความกล้าหาญ
ท่ามกลางท่อไอเสียเข้าเคลียร์ลาน
เสียงมันปานระเบิด, กระเจิดกระเจิง
ใบหน้าอันสนุกซ่อนซุกปาก
บิดกระชากลากถูดูยุ่งเหยิง
กับหัวใจแหลกเหลวดั่งเปลวเพลิง
หลงระเริงความเขลา, ติดเหล้า-ยา
ค่ำคืนนี้ ลีลา อาละวาด
เอาไม้ฟาดทุกอย่างที่ขวางหน้า
กิตติศัพท์จับโยนทะโมนมา
ก้อนหินปารถเขา, อย่างเมามัน
จากกลุ่มเล็กมากมายขยายใหญ่
ซิ่งออกไปให้ตื่นในคืนนั้น
พอทุกอย่างต่างแตกก็แยกกัน
อีกสามคันขับไป, ที่ในซอย !
..
รถมาส่งถึงที่ตอนตีสอง
หน้าร้านทองไฟปิดแสงนิดหน่อย
ทำโอทีดึกดื่นแทบยืนลอย
ตามันคอยจะหลับ, เดินกลับบ้าน
แสงไฟส่องสว่างบนทางเท้า
ตัวสั่นเทาอึดอัดลมพัดผ่าน
ในชุดฟอร์มสีขาวสาวโรงงาน
เห็นอาคารโดดเดี่ยว, ช่างเปลี่ยวใจ
ไม่กล้ามองเข้าไปในซอยแคบ
ได้แต่แอบฉงนปนสงสัย
เป็นตึกร้างสนิทถูกปิดไป
ก้าวขาอย่างว่องไว, ขนลุกชัน
เห็นจุดหมายปลายทางอยู่ข้างหน้า
เดินพ้นป่ากระถินมีดินกั้น
คิดเรื่อยเปลื่อยเหนื่อยงานมานานวัน
จะนอนฝันทั้งคืน, แล้วตื่นสาย
ทันใดนั้น! แสงเข้าตามากับเสียง
กระชากเหวี่ยงตัวคนจนล้มส่าย
สาวโรงงานคลานเซเทกระจาย
ของเรียงรายกลาดเกลื่อน, ลงเปื้อนดิน
เดนมนุษย์จอดรถไม่สะทกสะท้าน
รวมผสานกันมา แกอย่าดิ้น.
สายตาหื่นขื่นขับแทบจับกิน
สร้างมลทินติดตัว, ชั่วเลวทราม
หมดกำลังน้อยนิดที่คิดสู้
เดินลากถูหยุดลงฝั่งตรงข้าม
เข้าในซอยน้อยลึกนึกติดตาม
พยายามขัดขืน, แต่ฝืนแรง !
.
สายลมในคืนมืดจืดสนิท
บ้านเรือนปิดไฟหลับแล้วดับแสง
ภายในหลุมมุมอับกับสีแดง
มันคอยแฝงร่างอยู่, ไม่รู้ตัว
สาวโรงงานนอนแผ่โดนแก้ผ้า
ลมหายใจโรยราตาสลัว
เดนมนุษย์อุบาทน่าหวาดกลัว
ลูบไล้ทั่วเรือนร่าง, อย่างเมามัน
ฉึก..โอ้ย!
ร้องโอดโอยเสียงหลงอยู่ตรงนั้น
ร่างหนึ่งถูกกระแทกเข้าแดกดัน
จนไม่ทันจะดิ้น, ก็สิ้นใจ
อีกสองคนลนลานอาการตื่น
ลุกขึ้นยืนจะวิ่งแต่นิ่งไหว
ได้ยินเสียงระฆังกังวานไกล
ทั้งตับไตไหลออก, มานอกร่าง
..แฮ่ !. เสียงคำรามปานปีศาจ
อาละวาดหลอนหลอกลากออกข้าง
ผิวตะปุ่มตะป่ำร้องครวญคราง
กัดกินอย่างเลือดเย็น, เอ็นไขมัน
เดนมนุษย์สุดอนาถเลือดสาดทั่ว
หญิงสาวกลัวลนลานลลุกคลานสั่น
กระโจนพรวดอย่างแรงจากแห่งนั้น
วิ่งหนีฝันวันหม่น, สุดชีวิต!
..........................
ภาพจาก play.kapook.com