เราอุตส่าห์เงียบไว้ไยมาแฉ
ก็เรื่องแม่นิ๊กกี้ที่เคยหลง
ช่างสวยเด็ดเข็ดนักหักใจปลง
สล่า งง ตรงหาง ข้างหน้าเธอ
เอามือลูบมือคลำทำ"สะดุ้ง"
ว้าย!เปิดมุ้งเผ่นหนีที่ได้เผลอ
ไปจับเอาเจ้า"กัน"อันที่เจอ
พาเราเพ้อเป็นไข้ไปหลายวัน
อุตส่าห์เก็บเหน็บไว้ไม่บอกกล่าว
ระนาดเอกมาป่าวข่าวขำขัน
น้องนิ๊กกี้ที่เจอเผลอสัมพันธ์
ดีแล้วนั่นบัณฑิตที่ติดใจ
ขอบายแล้วแก้วตาสล่าเข็ด
ไม่อยากเฮ็ดถั่วดำทำไม่ได้
ดีเหมือนกันบัณฑิตชอบมอบให้ไป
สล่าผินขอไกลไม่คิด"เอา"
สล่าผิน
ขำขำนะครับ อย่าคิดมากครับ ขอบคุณ คุณระนาดเอกครับ ทำให้หัวเราะแต่เช้าครับ