ถวิลนวล
ถึงยอดขวัญวันหนาวราวหิมะ
ฝนโปรยประสะดุ้งกลางทุ่งเหมย
แดดอ่อนอ่อนตอนรุ่งฟุ้งอย่างเคย
ลมรำเพยพากลิ่นจากถิ่นรัก
เป็นสายหอมหวลมาติดนาสา
ประดังมาวาโยเยือนประจักษ์
สายลมปรวนชวนให้น้ำใจภักดิ์
เลยทายทักมักจี่ที่นวลน้อง
สะโอดสะองนงคราญสำราญจิต
ปลุกชีวิตวกวนหม่นทั้งผอง
คนเคยคู่เคียงกันวันเรืองรอง
ขอใฝ่ปรองดองด้วยอำนวยจินต์
จากทุ่งเหมยมากล้นระคนสี
นวลนารีเนื้อนุ่มทุ่มถวิล
ขอสักคราพากายหมายยลยิน
พักตร์ยุพินเพียงนิดที่คิดไว้
จักขอบคุณบุญหาวสกาวฟ้า
เมื่อถึงคราครองอยู่คู่นวลใส
เป็นเช่นนกเงือกสองครองคู่ไป
ตราบวันไร้ชีพม้วยมรณา
ฝนโปรยประสะดุ้งกลางทุ่งเหมย
แดดอ่อนอ่อนตอนรุ่งฟุ้งอย่างเคย
ลมรำเพยพากลิ่นจากถิ่นรัก
เป็นสายหอมหวลมาติดนาสา
ประดังมาวาโยเยือนประจักษ์
สายลมปรวนชวนให้น้ำใจภักดิ์
เลยทายทักมักจี่ที่นวลน้อง
สะโอดสะองนงคราญสำราญจิต
ปลุกชีวิตวกวนหม่นทั้งผอง
คนเคยคู่เคียงกันวันเรืองรอง
ขอใฝ่ปรองดองด้วยอำนวยจินต์
จากทุ่งเหมยมากล้นระคนสี
นวลนารีเนื้อนุ่มทุ่มถวิล
ขอสักคราพากายหมายยลยิน
พักตร์ยุพินเพียงนิดที่คิดไว้
จักขอบคุณบุญหาวสกาวฟ้า
เมื่อถึงคราครองอยู่คู่นวลใส
เป็นเช่นนกเงือกสองครองคู่ไป
ตราบวันไร้ชีพม้วยมรณา
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
