กำเนิดนรกภูมิ‏

แลพระองค์ทรงม้าขึ้นท้าฉัตร
นามประพัฒน์รัฐเรือง ณ เมืองผี
อยู่ละแวกเวียงวังดั่งมณี
ขุนรวีศรีกษัตริย์อัศจรรย์

มีเวทย์มนต์ล้นมือแต่ถือเกิด
ผู้ประเสริฐสั่งสมอาคมมั่น
จากนภามาภพหลบเทวัญ
เสกโลกันตร์กั้นหล้าสุราลัย

หวังเพียงนิดคิดผลเวทย์มนต์ขลัง
มาสอนสั่งยังมนุษย์สุดสาไถย
จึงสร้างแดนแคว้นตนอยู่บนไฟ
ห่างอุทัยไกลฟ้าเมฆาเลือน

เป็นห้องมืดมิดแสงรโหฐาน
มโหฬารปานอาทิตย์มีสิทธิ์เหมือน
พบแต่ไฟใช้กั้นตะวันเดือน
มีแอ่งเขื่อนเตือนผยองหม้อทองแดง

ปลูกไม้ค้ำล้ำค่าคณานับ
มีหนามจับกับต้นคนแขยง
ผู้ใดมีฝีมือคือมีแรง
ต้องถูกแร้งรุมกัดสาหัสไป

หากร่วงหล่นยังพื้นคืนสู่หล้า
ฝูงสุนัขจักมาฉีกหาไส้
ถึงต้องร้องเรียกครวญโหยหวนใคร
ก็ยังต้องหมองใจไร้ปราณี

จึงถูกขานขนานนามให้ตามผล
ในเมื่อคนหม้นไหม้ไร้ทางหนี
อยู่ในร่องหุบเหวเปลวอัคคี
ขุนรวียมบาลมารนรก

บัณฑิตเมืองสิงห์