จะฤดูไหนไหนก็ไม่สุข
มีแต่ทุกข์รอบกายเหนื่อยหน่ายเหงา
ความเจ็บช้ำน้ำใจไม่บางเบา
ชีพอับเฉาหม่นหมองครองน้ำตา
เมื่อรักใครก็คว้างไร้ทางออก
มันช้ำชอกหัวใจอาลัยหา
เรื่องข้งขั้นก็ไม่เลื่อนเดือนตุลา
เพราะตั้งหน้าวนเวียนเขียนแต่กลอน
natcha
มีแต่ทุกข์รอบกายเหนื่อยหน่ายเหงา
ความเจ็บช้ำน้ำใจไม่บางเบา
ชีพอับเฉาหม่นหมองครองน้ำตา
เมื่อรักใครก็คว้างไร้ทางออก
มันช้ำชอกหัวใจอาลัยหา
เรื่องข้งขั้นก็ไม่เลื่อนเดือนตุลา
เพราะตั้งหน้าวนเวียนเขียนแต่กลอน
natcha
เขียนกวีเหตุใดให้เป็นแพะ
ทำงานแยะขยันขั้นหนึ่งก่อน
ขี้เกียจได้สองขั้นนั้นแน่นอน
จะอาวรณ์ทำไมกันขั้นบันได
มาก้าวขั้นฤดูไปสู่รัก
พี่รู้จักทางหนีและทีไล่
ทางออกอย่าปรารมภ์ถมเถไป
อย่าช้ำใจรักพี่ไม่มีตรม
ดาว อาชาไนย