ฟังเจ้ากล่าว เล่าความ ตามกลอนอ้าง เหตุรักร้าง ห่างจิต จึงคิดถึง
กรุ่นในอก รกใจ ให้คนึง ด้วยเคยซึ้ง พึงหวง ดั่งดวงแด
แต่ตัวพี่ จี้ซ้ำ ทำให้เศร้า พาจิตร้าว หนาวระกำ ทำเอาแย่
เศร้าหัวอก ตระหนกไป ไม่เหลียวแล เป็นรอยแผ่ แพ้เปื้อน บนเรือนใจ
พี่จะไม่ ไปแก้ แต่จะขอ พี่จะง้อ พะนอเฝ้า เอาใจใส่
พี่จะรัก สมัครหลง ปลงฤทัย จะหนีไกล ถ้าเจ้าไล่ ไม่ใฝ่ปอง
ขอโอกาศ วาสนา ถ้ามีครบ ให้บรรจบ ทำนบใน ใจเราสอง
ขอพรพระ ประสิทธิ์ล้น ดั่งมนต์จอง สิ่งเศร้าหมอง ให้ตรองผ่าน ไม่นานเอย
มังตรา
....
เห็นวลี พี่กล่าว คราวรันทด
ยังสลด ไม่หาย โอ้ใจเอ๋ย
ส่งลำนำ ง้องอน มาอ้อนเชย
ทั้งที่เคย หมางเมิน เกินอภัย
กลัวเจ็บซ้ำ จนแย่ รอยแผลเก่า
กลัวพี่เย้า เพียงหว่าน คำหวานให้
กลัวแม้นาน กลายขื่น เป็นอื่นไป
กลัวพี่ไม่ จีรัง ดังผ่านมา
คนที่เคย ทิ้งกัน ในวันก่อน
กลับมาวอน พร่ำกานท์ รำพันหา
เชื่อได้หรือ น้ำคำ ลำนำพา
กลัวเป็นเพียง วาจา ไร้ค่าควร
โอ้พี่จ๋า ทิ้งกัน ไปนานแล้ว
คงไร้แวว รักชื่น กลับคืนหวน
ขอลบรอย รักเก่า เคยเย้ายวน
เพื่อทบทวน "รอยเปื้อน บนเรือนใจ...
"สุนันยา"
ยังสลด ไม่หาย โอ้ใจเอ๋ย
ส่งลำนำ ง้องอน มาอ้อนเชย
ทั้งที่เคย หมางเมิน เกินอภัย
กลัวเจ็บซ้ำ จนแย่ รอยแผลเก่า
กลัวพี่เย้า เพียงหว่าน คำหวานให้
กลัวแม้นาน กลายขื่น เป็นอื่นไป
กลัวพี่ไม่ จีรัง ดังผ่านมา
คนที่เคย ทิ้งกัน ในวันก่อน
กลับมาวอน พร่ำกานท์ รำพันหา
เชื่อได้หรือ น้ำคำ ลำนำพา
กลัวเป็นเพียง วาจา ไร้ค่าควร
โอ้พี่จ๋า ทิ้งกัน ไปนานแล้ว
คงไร้แวว รักชื่น กลับคืนหวน
ขอลบรอย รักเก่า เคยเย้ายวน
เพื่อทบทวน "รอยเปื้อน บนเรือนใจ...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
