" สัญญาใจ "
คำสัญญาที่ให้ แก่กัน
คงมั่นไม่แปรผัน แน่แท้
ฤทัยพร่ำรำพัน ครวญใฝ่
ยึดมั่นเกินยอมแพ้ พ่ายให้แก่กาล
ยังคงเดิมคงมั่นเหมือนวันเก่า
แม้นานเนาเหงาบ้างร้างความหวาน
คำสัญญายังมั่นนิรันดร์กาล
สถิตย์มานคงอยู่มิรู้เลือน
อย่าหวั่นไหวใกล้เหตุแห่งความหมอง
ปล่อยครรลองเชื่อใจให้เป็นเหมือน
ดั่งหินผามิหวั่นไหวไม่สะเทือน
ผ่านปีเดือนด้วยกันอย่างมั่นใจ
กาแฟดำ
มิเคยเลือนยังเหมือนเดิมเพิ่มเชื่อมั่น
ว่าพี่นั้นมิผันแปรแลเฉไฉ
ยังยึดคำย้ำถ้อยคอยห่วงใย
มิเปลี่ยนไปให้เสมอเธอคนดี
แต่ด้วยกาลนานเนาเฝ้าถอดถอน
อาจริดรอนอ่อนล้ามาเหตุนี้
ยิ่งตัวห่างร้างไกลไปทุกที
โอ้ใจนี้มีถอยลดจนหมดกัน
ดั่งที่รู้อยู่ไซร้ใจอ่อนอ่อน
อาจผุกร่อนร่อนโรยโดยน้ำนั้น
ที่หยดรดปลดใจให้เปลี่ยนกัน
ดั่งคืนวันผันเลยจนเฉยลืม
ว่าพี่นั้นมิผันแปรแลเฉไฉ
ยังยึดคำย้ำถ้อยคอยห่วงใย
มิเปลี่ยนไปให้เสมอเธอคนดี
แต่ด้วยกาลนานเนาเฝ้าถอดถอน
อาจริดรอนอ่อนล้ามาเหตุนี้
ยิ่งตัวห่างร้างไกลไปทุกที
โอ้ใจนี้มีถอยลดจนหมดกัน
ดั่งที่รู้อยู่ไซร้ใจอ่อนอ่อน
อาจผุกร่อนร่อนโรยโดยน้ำนั้น
ที่หยดรดปลดใจให้เปลี่ยนกัน
ดั่งคืนวันผันเลยจนเฉยลืม