ตะวันรอนอ่อนแสงสีแดงเรื่อ
สายลมเหนือพัดโปรยโชยมาถึง
หนาวเย็นเยือกจับจิตตราติดตรึง
เคล้าคลอคลึงทั่วร่างสรรพางค์กาย
เสียงนกร้องก้องไพรเมื่อใกล้ค่ำ
เหมือนบอกย้ำแสงสุรีย์จะหนีหาย
ดวงเดือนเคลื่อนเลื่อนลอยคอยทักทาย
อยู่ที่ปลายฟ้าไกลวิไลตา
หริ่งเรไรร่ำร้องคะนองคึก
พงไพรพฤกษ์มืดมิดสนิทหนา
มีเพียงแสงสีสันของจันทรา
รอเวลารุ่งสางสว่างเยือน
สายลมเหนือพัดโปรยโชยมาถึง
หนาวเย็นเยือกจับจิตตราติดตรึง
เคล้าคลอคลึงทั่วร่างสรรพางค์กาย
เสียงนกร้องก้องไพรเมื่อใกล้ค่ำ
เหมือนบอกย้ำแสงสุรีย์จะหนีหาย
ดวงเดือนเคลื่อนเลื่อนลอยคอยทักทาย
อยู่ที่ปลายฟ้าไกลวิไลตา
หริ่งเรไรร่ำร้องคะนองคึก
พงไพรพฤกษ์มืดมิดสนิทหนา
มีเพียงแสงสีสันของจันทรา
รอเวลารุ่งสางสว่างเยือน