เห็นบ้านนาน้ำเอ่อเจอกันหมด
แสนรันทดจริงหนอท้อเกินหนี
ข้าวที่ปลูกฝังไว้หวังได้ดี
กลับต้องมีแต่น้ำแสนช้ำใจ
อยู่ก็ยากลำบากนักจิตชักแย่
มองพ่อแม่น้ำตาต่างบ่าไหล
ยิ้มเคยมีหนีหายมลายไป
มองทางไหนหดหู่เหมือนผู้แพ้
นี่แหละหนอชาวนาน้ำตาตก
มีหัวอกกลัดหนองจ้องจะแย่
มองเห็นน้ำเวิ้งว้างอย่างเกินแล
เวิ้งว้างแท้ใจข้าน้ำบ่านอง
สล่าผิน