ข้าวในนาตายหมดรัดทดแท้
สายตาแลไม่มีแล้วสีเขียว
ข้าวทิ้งต้นจมตายอย่างดายเดียว
แรงน้ำเชี่ยวเกรี้ยวกราดพินาศยับ
แม่กับพ่อเศร้าใจบอกไม่ถูก
คิดถึงลูกจากไกลเมื่อไหร่กลับ
ใช้ถ่านดำย้ำรอยเฝ้าคอยนับ
รอวันรับลูกยากลับมาเรือน
ชีวิตพ่อกับแม่เหลือแค่เจ้า
คิดถึงเร้ารุมใจใครไม่เหมือน
กลับมาหาพ่อแม่อย่าแชเชือน
เฝ้าตามเตือนใจตื่นจนตื้นตัน
ถูกน้ำพรากสิ่งหวงจากดวงจิต
มีชีวิต ไร้ชีวาแทบอาสันต์
มีสิ่งเดียวคือลูกที่ผูกพัน
อย่าให้มันจมหายกับสายน้ำ
natcha
สายตาแลไม่มีแล้วสีเขียว
ข้าวทิ้งต้นจมตายอย่างดายเดียว
แรงน้ำเชี่ยวเกรี้ยวกราดพินาศยับ
แม่กับพ่อเศร้าใจบอกไม่ถูก
คิดถึงลูกจากไกลเมื่อไหร่กลับ
ใช้ถ่านดำย้ำรอยเฝ้าคอยนับ
รอวันรับลูกยากลับมาเรือน
ชีวิตพ่อกับแม่เหลือแค่เจ้า
คิดถึงเร้ารุมใจใครไม่เหมือน
กลับมาหาพ่อแม่อย่าแชเชือน
เฝ้าตามเตือนใจตื่นจนตื้นตัน
ถูกน้ำพรากสิ่งหวงจากดวงจิต
มีชีวิต ไร้ชีวาแทบอาสันต์
มีสิ่งเดียวคือลูกที่ผูกพัน
อย่าให้มันจมหายกับสายน้ำ
natcha