ชายขี้เมา
....................
ภายในร้านอาราโอเกะริมถนน
มีหลายคนเมาพับอยู่กับเพื่อน
เหล้าโซดาไม่ขาดวางกลาดเกลื่อน
ยกมือเลื่อนเปลี่ยนเพลง, บรรเลงดัง
บรรยากาศเฮฮาเวลานี้
หลายคนที่เมาหนักก็พักนั่ง
บางคนก็ลุกเต้นไม่เน้นฟัง
หมดไปอีกหลายลัง, แล้วโซดา
ผละจากห้องเสียงดังไปหลังร้าน
คิดถึงเรื่องเมื่อวานนานผวา
ไฟปะทุบุหรี่ขยี้ตา
ความอ่อนล้าระเหย, ไม่เคยจาง
มองออกไปที่มุมพุ่มไม้ใหญ่
ลมแกว่งไกวใบลู่อยู่ไม่ห่าง
กลิ่นเหม็นหื่นขื่นขับเหมือนจับวาง
คลับคล้ายร่างกระดิก, ยืนหงิกงอ
ขยี้ตาหลายครั้งก่อนคลั่งบ้า
ภาพตรงหน้าหายวับดับไปหนอ
สิ้นความเมาทันทีไม่รีรอ
หายใจพอผ่าวแผ่ว, แล้วกลับไป
....
นาฬิกาหลังเก้าอี้เกือบตีสาม
พยายามเดินลัดกลับทางใหญ่
จนมาถึงฝั่งที่ไม่มีไฟ
ได้ยินเสียงร่ำไห้, ของใครกัน
มากับลมโหยหวนชวนสยอง
ความอับของอากาศเริ่มหวาดหวั่น
เสียงระฆังกังวานก็นานพลัน
กลิ่นเหม็นอันเน่าเน่า, ย่างเข้ามา
" ช่วยด้วย! "
เหมือนคนป่วยร้องลั่นอย่างผวา
ไม่ทันได้ยั้งคิดมันติดตา
ร่างของชายชรา, ถูกฆ่าตาย
ด้วยนัยน์ตาอ่อนแรงสีแดงเถือก
บรรจงเลือกฉีกร่างอย่างกระหาย
ปากเล็กแหลมเรียวยื่นกลืนทำลาย
กระหน่ำย้ำร่างกาย, ชายขี้เมา
เสียงขวดเหล้ากระแทกหล่นแตกเกลื่อน
เลือดไหลเปื้อนเป็นทางอยู่ข้างเสา
ร่างกระตุกติดพันตัวสั่นเทา
กระแทกเข้ากับหิน, จนสิ้นใจ
แล้วหันมาสบตาเวลาดึก
ข้างในมันเต้นตึกเกินนึกไหว
ก่อนสติผลิบอกวิ่งออกไป
ยังแสงไฟขาสั่น, ไม่หันมอง !
......................
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ต