เป็นเพียงคน นั่งเรือน้อย คอยข้ามฝั่ง
ด้วยความหวัง ว่าจะไป ให้ถึงฝัน
คนพายเรื่อ คงรำราญ นั่งทุกวัน
มาแบ่งปัน ความรักเขา ตั้งครึ่งใจ
คนพายเรือ แสนใจดี มีที่นั่ง
พร้อมคอยฟัง เรื่องราว อันสดใส
ส่งประกาย ด้วยแรงรัก จากดวงใจ
แล้วทำไม คนพายเรือ ต้องร้างลา
ขอได้โปรด อย่าผลักใส ให้ไปห่าง
อย่าทิ้งขว้าง ให้วังเวง มันช้ำหนา
ขอได้นั่ง เรือลำน้อย ลอยนาวา
ไปจอดท่า คนพายเรือ ได้ไหมเอย
สวัสดิ์ แจ้งไพร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
