"ขวัญสงฆ์"
เรียงร้อยชีวิตหนูน้อยกำพร้าผู้เติบโตในทางธรรม
รางวัลหนังสือดีเด่น งานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี ๒๕๕๒
สร้างรูปแบบแนวใหม่ให้เบิกบาน เปิดตำนานนวนิยายใช้ทำนอง
๑. เปิดเรื่อง
หนูเป็นเด็กกำพร้าน่าสงสาร ไม่มีบ้านไม่มีพ่อไม่มีแม่ ใครคนหนึ่ง
รำคาญหนูร้องงอแง จึงเอาหนูวางแบไว้หน้าวัด หลวงตาเดินออกมาหน้ากุฏิ
ได้ยินเสียงฉุฉิ-เหมือนเป็นหวัด แท้เป็นหนูกระแด่วกระแด่วเพราะถูกรัด หมา
จะฟัดแมวจะฟ้อนหนูก่อนใคร
โชคดีที่หลวงตามาเห็นก่อน
"เฮ้ย ไอ้จ้อน ไอ้เด่น อยู่ที่ไหน มาดูซิ มาดูนี่ ดูอะไร นี่ลูกใคร
หลานเขาเอามาวาง มดจะกินหมาจะกัดเอาซะแล้ว โถ ตาแป๋วอย่างนี้ดีทุก
อย่าง แม่หรือพ่อทิ้งได้แสนบอบบาง"
หลวงตาพูดก้มพลางอุ้มขึ้นมา
ตั้งชื่อโดยฉับพลัน "เจ้าขวัญสงฆ์"
(๑.เด็กกำพร้าหน้าวัด, หน้า๙)
๒.ดำเนินเรื่อง
"หนูขอบอกหลงตาว่า...อย่าโกรธหนู"
"ตาก็รู้" ตากระซิบเสียงแผ่วแผ่ว
"หนูผิดเอง หนูอยากได้มากไปแล้ว เ้จ้าหุ่นยนต์มันชักแถวมาชวน
มอง"
"เจ้าผิดศีลข้อไหน หือ ไอ้หนู"
"หนูก็รู้หนูผิดศีลข้อสอง อทินนาทานา เรื่องครอบครอง ขโมยของ
ของคนอื่นมันไม่ดี"
(๑๐.คำสารภาพ, หน้า๔๕)
๓.ปิดเรื่อง
พระขวัญสงฆ์เดินช้าช้ามาตามทาง ทุกก้าวย่างยิ้ำมสำรวมอย่างเต็มที่
ทั้งแม่พ่อป้าน้ามาชวนชี้ ใส่บาตรท่านครั้งนี้
"ใส่รับพระ"
"อย่าไปไหนอีกนะพระขวัญน้อย" ยายแก่พูดจ้อยจ้อยสาธุสะ
"มาเป็นขวัญบ้านเรานะเจ้าคะ"
"อย่าเลยละสอนธรรมให้เราที"
(อวสาน, หน้า๑๕๘)
ดูรูปลักษณ์ จัดวรรค เหมือนร้อยแก้ว
พออ่านแล้ว คล้องจอง พ้องสัมผัส
ใช้เครื่องหมายวรรคตอน ดูเด่นชัด
งานถนัด ชมัยภร กลอนแยบยล
สาวกะปู ดูตามแบบ แอบลองฝึก
สนุกนึกขีดเขียนเพียรหลายหน
ครบห้าเรื่อง สำแดง แฝงนามตน
เล่าเรื่องคน พลั้งพลาด ขาดคุณธรรม
กระทู้ "จุดอิทธิฤทธิ์แผลงฤทธิ์แล้ว"
อยู่แถวแถวห้องนั่งเล่นจะเห็นขำ
ยังอ่อนด้อยลีลาพาจดจำ
จึงหมายย้ำ พัฒนา หาพล็อตเอง..
..สาวกะปู..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
